Net als vorig jaar, zijn we het jaar net begonnen en wordt het weer moeilijk een release te overtreffen; deze plaat eindigt in ieder geval in mijn top drie, kan ik nu al voorspellen. Nicke heeft het weer voor elkaar; vorig jaar met de laatste Lucifer, nu met de nieuwe Hellacopters. ‘Overdriver’ heet het nieuwste album van de Zweedse kampioenen van de high energy rawk ‘n’ roll.

Dregen had me in een interview al gezegd dat Nicke twee jaar geleden, tijdens de tour van het vorige album, al het begin van een behoorlijke lading aan nummers klaar had liggen. De liedjes mogen er zeker weer zijn! Opener ‘Token Apologies’ komt heerlijk pakkend, als volgens Hellacopters recept binnenvallen; knallende, catchy riffs en hooks en direct meezingbare melodielijnen. Het navolgende ‘Don’t let me Bring You Down’ is al net zo catchy, en met ‘(I Don’t Wanna Be) Just A Memory’ komt het eerste echte rustiger nummer. Dit is ronduit soulvol, wellicht zelfs gewoon poppy, maar zit wel echt goed in elkaar met fijne details in vocale harmonieën, net even zo’n pakkende hook in de afterbeat, en zeer smaakvolle instrumentale invullingen. Dat is trouwens precies hetzelfde bij het even zo poppy ‘Do You Feel Normal’. Voor de liefhebbers van de uptempo rockers heeft de band met ‘Wrong Face On’ en ‘Faraway Looks’ natuurlijk ook voor deze luisteraars weer een paar fijne nummertjes opgenomen.

Alles klopt weer gewoon van begin tot eind; enorm catchy, kundig uitgevoerd, met oog voor detail, en ja, zelfs die commercieel aandoende, poppy deuntjes knallen nog net genoeg om ook een liefhebber van de ruwe randjes, zoals ondergetekende, helemaal over de streep te krijgen. Ook een stukje melodramatische, gedragen slow-blues wordt trouwens nog even tussendoor gepresenteerd met ‘The Stench’; heerlijk meeslepend en fenomenaal qua afronding (die veel te kort duurt!). Gelukkig hebben ze wel de tijd genomen om afsluiter ‘Leave A Mark’ helemaal ten volle qua arrangement uit te buiten. Dit is bijna een CV; in dit nummer zitten bijna alle ingrediënten en talenten van deze grootse band en het is een geweldige afsluiter.

De plaat is wederom in vele verschillende variaties verkrijgbaar. Gelukkig heb ik direct bij opening van de pre-sale mijn stukje vinyl besteld, want van deze band probeer ik altijd een limited edition te scoren, en die gaan bij dit bandje wel heel hard! Het “Ox-blood” gekleurde exemplaar heeft reeds menig rondje gemaakt en gaat er in als koek.