Ensiferum heeft al vele periodes gekend die het totaalgeluid van de Finse pagan/folk metal band bepaalden. Toch zijn ze altijd heel herkenbaar gebleven met hun fraaie melodieën, strijdvaardige metal hymnen en enthousiaste aanpak. Eerst was er de periode met zanger/gitarist Jari Mäenpää. Vervolgens werd Petri Lindroos van Norther de frontman en dat doet hij nog steeds voortreffelijk. Wat keyboards betreft hadden we de meeste bezettingswijzigingen en het meest markant was de vervanging door Netta Skog op accordeon in plaats van toetsen. Maar dat is sinds de komst van cleane zanger/toetsenist Pekka Montin (op vorig album ‘Thalassic’ in 2020) weer helemaal rechtgezet.

Op dit negende studioalbum ‘Winter Storm’ is zijn inbreng zelfs heel merkbaar met zijn sterke power metal zang (excuseer ons de genreterm). Het luidt weer een nieuwe, maar grandioze fase in het bestaan van de Finnen in. Deze waren op allerlei vlak na het uitdoven van de pandemie trouwens in grote vorm, ook al werd dit album door hoofdcomponist Markus Toivonen nog geschreven in isolatie met voor het eerst hulp van computerdemo’s. Geen nood, dat merk je er allerminst aan hoor. Integendeel, ‘Winter Storm’ ontpopt zich tot één van de meest epische en meeslepende Ensiferum albums ooit. Dat wordt conceptueel ondersteund door teksten uit een fantasieverhalenboek van bassist Sami Hinkka waar hij al lang mee in zijn hoofd zit.

De aanpak is filmisch, de verscheidenheid in de zangpartijen indrukwekkend en dit alles op een bedje van strakke, niet te complexe melodieuze death metal met heerlijke folk melodieën. Na de intro volgt al meteen ‘Winter Storm Vigilantes’ met zijn uptempo voortvarendheid, gretige grunts van Petri Lindroos, kloeke koren en de heldere stem als een klok van Pekka. In analogie met het verhaal, worden sommige songs voorzien van een gewichtige verteller. Dit neemt in het zeven minuten durende ‘Long Cold Winter Of Sorrow And Strife’ pompeuze Manowar allures aan, maar ook het contrast tussen beide hoofdzangers is hier fenomenaal. Wat een glorieuze oorwurm is dit! Even verder staat de vocale gastbijdrage van Eleine zangeres Madeleine Liljestam centraal, dat vraagt om een weemoedige begeleiding. Vervolgens trekt de tweede lange hymne ‘From Order To Chaos’ onze aandacht en ook hier weet men ingetogen passages (viool!) perfect af te wisselen met zware mediumtempo riffs om strak rockend indruk te maken. Er wordt welhaast euforisch afgesloten met het catchy ‘Victorious’. Dit album is een adembenemende muzikale reis en we kijken dan ook al uit naar de wederopstanding van het Paganfest volgend jaar. Tot nader orde dopen we Ensiferum voor dit album om in Epicferum!