Symfonische blackened death metal is een gevaarlijk genre. Het combineert het zwaarmoedige met het frivole, het brute met het zachtaardige. Er zijn weinig bands die deze combinatie tot een succes weten te maken. Nocturnus is een veel genoemde band in deze categorie, maar ik zelf was na een paar nummers al weer klaar met ze. Op een of andere manier komt het vaak te geforceerd over en dat vreet energie. De band Wythersake uit Washington, U.S.A. doet op hun debuutalbum ‘Antiquity’ ook een poging om technische death metal artistiek verantwoord te combineren met keyboards. Daarnaast behandelen ze in de teksten onderwerpen als gnosticisme en afvalligheid, dus ze hebben een album geschreven dat voor de achteloze luisteraar wel eens een te zwaar op de maag zou kunnen vallen, ondanks hier en daar een luchtig keyboardje.

Hoe zit het nu echt met dat symfonische element in de muziek van Wythersake ? Als je luistert naar ‘From A Serpent Spoken’ ligt het zeer voor de hand, er komt een piano voorbij en wat orkestrale geluiden op de achtergrond. Met nadruk op de achtergrond, want nergens overheersen de strijkers en dergelijke. Het dient als ondersteuning van de sterke, goed geschreven songs die verhalen vertellen en waarbij het de band lukt je via dynamiek en creatieve oplossingen je te boeien van begin tot eind. Voor mij zelf had de muziek ook prima gewerkt als die symfonische invloeden er niet waren geweest, maar ieder zijn smaak. De drums klinken trouwens zeer strak, misschien wel te strak want je krijgt het gevoel dat er geen ruimte om adem te halen is. Alle gaten worden (zeer vakkundig overigens) dicht getimmerd en dat kan soms wel eens verstikkend werken. Samen met de zware thematiek maakt dit ‘Antiquity’ geen album voor de achteloze luisteraar en moet je je voorbereiden op de stevige hap progressieve death metal.