Voracious Scourge is een death metal project van de Amerikaanse gitarist Jason MacIntyre (Suture). Na de EP ‘Our Demise’ uit 2018 is dit album ‘In Death’ de tweede release, dus misschien mogen we voorzichtig van een bandje gaan spreken. Alhoewel, de partijen voor deze plaat werden separaat opgenomen in allerlei verschillende studio’s door verschillende engineers en producenten. De groep muzikanten zat dus niet één keer bij elkaar tijdens de opnames. In die zin kun je dus zeker van een project spreken.

Dat het geheel toch als een homogene massa klinkt is de verdienste van de producent, niet ontoevallig MacIntyre zelf. Hij heeft niet de minste namen om zich heen verzameld, want op bas horen we Tony Choy (bekend van Cynic maar ook de bassist die het legendarische ‘Testimony Of The Ancients’ album van Pestilence inspeelde) en de zanger van het gezelschap is Adrie Kloosterwaard van Sinister. Het project wordt compleet gemaakt door trommelaar Mike Smith en tweede gitarist Billy Richard. Een project is echter geen project zonder gastmuzikanten en zo horen we op het album ook gitaarsolo’s van Andy LaRoque (King Diamond) en, jawel, James Murphy (meest bekend van zijn werk voor Testament en Death). Ik ben blij te zien dat het beter gaat met Murphy, nadat het met zijn gezondheid niet goed ging in recente jaren.

Tot zover het personeel. Wat me opvalt aan de (lekker volvette) death metal van Voracious Scourge is de nogal snelle drumstijl van Smith. Wanneer de rest van de band in een vierkwartsmaat staat te raggen, komt hij er overheen met een 32/32 beat waardoor er regelmatig vet gespeelde gitaar- en basgrooves verloren gaan in een brei van trommels. Een gemiste kans, naar mijn mening. Het is aan de andere kant geweldig om James Murphy tekeer te horen gaan op ‘Voracious Scourge’ en Andy LaRoque op hetzelfde nummer. ‘A Life Condemned’ heeft bekende gitaarloopjes die we van het werk van Gojira kennen. Zo is te horen dat MacIntyre zich niet alleen door oudere legendes als Death heeft laten inspireren maar ook naar recentere Goden luistert. Overigens heeft landgenoot Adrie Kloosterwaard het album met verve ingebruld en ingerocheld, dat kun je prima aan hem overlaten.  

Wat ik wel tekenend vind is dat uitgerekend een cover het beste nummer is van het album, namelijk ‘Born Dead’ van Death. Het album sluit er mee af waardoor je toch met lichtelijke teleurstelling achterblijft na de eerste luisterbeurt. Een paar extra luisterbeurten namen dat gevoel niet bij mij weg, maar dat kan bij andere death metal fans uiteraard volledig anders zijn. De prachtige cover is overigens van de Venezuelaan John Quevedo Janssens die zo te lezen ook zijn roots in Nederland heeft liggen.