Voice Of Ruin is een Zwitserse band die ondertussen toch al eenentwintig jaar meedraait. Een juiste beschrijving geven is niet zo een gemakkelijke opgave. Het draait wat rond death metal maar gaat dan evengoed de thrash, dark en black metal richting uit. Een miniem raakvlak met de landgenoten van Triptykon/Celtic Frost is zeker ook wat aanwezig, al moet gezegd worden dat het tempo van Voice Of Ruin wel wat hoger ligt. ‘Acheron’ is op al die jaren tijd slechts hun derde album. Gelukkig primeert de kwaliteit boven de kwantiteit. Speel ervaring is er al genoeg. Ondertussen staan er toch al een tweehonderdtal optredens op de teller en als support van bands als Sepultura, Cannibal Corpse, Children Of Bodom, Hatebreed, Obituary, Samael The Black Dahlia Murder heb je wel al wat meegemaakt.

Tekstueel volgen ze een horror concept waarbij de zwarte bladzijden in de geschiedenis de voornaamste inspiratie vormen. Zanger Randy heeft een zware zangstijl waarin een woeste dosis groove zeker aanwezig is. Het lompe gitaargeluid dat er zwaar inhakt maar ook heel wat melodie laat horen, zorgt voor een welkome afwisseling en heel wat variatie. Een van de nummers dat eruit schiet is ‘Rotting Crows’. De death metal hier wordt halverwege ingetoomd door een break met zachter gitaarwerk en fluisterende stemmen. Daarna komt de band terug op gang. Snelheid is geen must meer maar wordt vervangen door lange en stevige uithalen die voor extra suspense zorgen. De band blijft zichzelf bewijzen als meester van het oproepen van een onbehaaglijk gevoel. Dat laten ze op het duistere met strijkers georkestreerde ‘Mass Grave’ en afsluiter ‘Blessed Be The Fruit’ nog eens horen. Fans van stevige maar donkere metal kunnen zich alvast verheugen op een klein uur suspense.