Hallo Samuel, ik heb het genoegen gehad om jullie nieuwe album ‘Sorrows’ te beluisteren en het was een feest. Vergeleken met het vorige album, ‘Legend Of The Starborn’ vind dat ik jullie een behoorlijke stap hebben gemaakt als band. Maar voordat we over gaan naar het album zou je eerst de band willen voorstellen?
Sinds ons eerste album uit 2015 ‘A Gladiator’s Tale’ spelen we in dezelfde line-up bestaande uit: Anders (zang en gitaar), Joel (drums), Kristoffer (bas) en ik, Samuel op de lead gitaar. Op het eerste album hebben we nog een gastzanger gehad maar besloten we al vrij snel dat Anders maar permanent moest gaan zingen. Zo zijn we nog steeds dezelfde vier mensen die besloten om power metal te gaan spelen met het idee de traditionele vorm te spelen die op het hoogtepunt was in de late jaren negentig en begin van deze eeuw. Aangezien we allemaal uit Zweden komen zijn we uiteraard geinspireerd door de Zweedse power metal zoals Hammerfall maar ook de Duitse variant die bekend is van Helloween en Gamma Ray en de Finse sound van Stratovarius en Sonata Arctica. We mogen dan niet de meest originele band zijn maar onze passie voor power metal zorgt ervoor dat we trouw blijven aan onze stijl die zich kenmerkt door dubbel bassdrums, glorieuze arena koren, twin gitaarwerk, gelaagde vocalen, snelle solo’s en uiteraard verplichte metal screams!

Nu we weten met wie te maken hebben zou je kunnen vertellen hoe jullie het schrijfproces van het nieuwe album hebben aangepakt?
Voor het uitkomen van ‘Legend Of The Starborn’ besloten Anders, die de muziek schrijft en ik dat het tijd was om de gevallen held die onze vorige albums domineerde te laten voor wat het is en over te gaan op nieuwe onderwerpen. Daarbij kwam dat we besloten onze stijl een beetje aan te passen zonder ons geluid te verliezen. We dachten dat wanneer we een meer serieus thema pakken, (alhoewel tijdreizende Vikings behoorlijk serieuze kost is)  we ook onze muziek naar een volgend level konden krijgen. Ook wilden we wat meer symfonische en progressieve elementen toevoegen.

Ik ben van mening dat de songs op een hoger niveau zitten dan op de vorige albums. Dit met name door de arrangementen en de diversiteit tussen de nummers. Was dit ook wat jullie voor ogen hadden tijdens het schrijven en opnemen?
Aangezien dit album anders moest worden dan de vorige wilden we onze fans een breder pallet voorschotelen. Dat is de reden dat de nummers zo verschillend van elkaar zijn en anders dan op de vorige albums. Ik vind het altijd interessant, leuk en uitdagend om meer diverse nummers te schrijven en tegelijkertijd de power metal feel willen behouden.

De teksten zijn nogal zwaar en volgens mij ook wel persoonlijk. Waar kwam die inspiratie uit voort?
Zoals gezegd wilden we een ander thema dan een klassiek helden verhaal waar we overigens enorm fan van zijn. Het had niet veel discussie nodig om vervolgens te bedenken dat verdriet, spijt en pijn de beste thema’s zouden zijn aangezien veel mensen zich daarin zullen herkennen. Uiteindelijk was de inspiratie jammer genoeg te vinden in onze directe omgeving. Alle verhalen komen voort uit onze eigen ervaringen en die van vrienden.

De hele sfeer op het album is ook wat donkerder en zwaarder dan op eerdere releases. Kunnen we een nog heavier Veonity verwachten op een volgend album?
Ik kan me nog goed herinneren dat ik jong was en naar power metal luisterde. Het plezier van het ontdekken van een nieuwe band was vaak episch en het wachten op een volgend album is nog steeds iets dat ik me nu nog voor de geest kan halen. Echter kwam het ook wel eens voor dat een band zijn sound veranderd had naar een langzamer en zwaarder geluid en dat het hele power metal geluid verdwenen was. We besloten al vrij gauw dat dit bij ons niet zou gebeuren. Uiteraard kan je nooit dezelfde song opnieuw schrijven en dat betekent dat je sound wel wat verandert maar we proberen dichtbij de ziel van Veonity te blijven.

Waar, wanneer en met wie hebben jullie ‘Sorrows’opgenomen?
Er was ooit een geweldige Zweedse power metalband Dionysus. Zij hebben een paar fantastische platen uitgebracht rond en na de eeuwwisseling. Anders en ik hebben daar veel naar geluisterd en een vriend heeft ons in contact gebracht met de drummer van die band, Ronny Milianowicz. Ronny heeft zijn eigen studio in de buurt van Örebro en wij begrepen dat wanneer we een geweldige power metal plaat wilden maken we ook met iemand in zee moesten gaan die wist hoe dat moet klinken. Vanaf het eerste album werken we dus met Ronny en op ‘Sorrows’heeft hij zichzelf overtroffen en ons een sound gegeven die we niet voor mogelijk hadden gehouden. Modern, duidelijk maar toch die Finse nineties sound!