Turia, welke zichzelf verklaarde black metal liefhebber heeft er de laatste jaren niet tenminste van gehoord? Zij zijn lid van het Haeresis Noviomagi collectief, samen met bands als Lubbert Das en Iskandr, en zijn net als voornoemde bands, Sammath en Imperial Cult afkomstig uit Nijmegen. Dat de Gelderse scene uit z’n voegen aan het barsten is, weten we ook al langer. Met name bands als Knoest, Asgrauw, Fluisteraars, Kwade Droes, Wederganger, Solar Temple, en nog een hoop die ik nu vergeet, laten het daar bloeien als nooit tevoren. Nu dik anderhalf jaar na hun laatste wapenfeit is Turia terug met de derde langspeler ‘Degen Van Licht’. Het is met het uitkomen van hun tweede album ‘Dede Kondre’, dat men op de voorgrond trad, maar vooral sinds de split met Fluisteraars, genaamd ‘De Oord’ dat de fans reikhalzend zijn beginnen uitkijken naar een nieuw album.

Normaal gezien ben ik niet zo te vinden voor intro’s in het algemeen, maar vanaf de eerste noot van ‘I’ geraak je toch in een bijzonder verwachtingsvolle modus. Wanneer deze intro naadloos overvloeit  in ‘Merode’ en de helder klinkende gitaren hun intrede doen, weet je dat het goed zit. Het moment waarop zangeres T. haar ijselijke krijs bovenhaalt wanneer al de rest is uitgestorven, is om kippenvel van te krijgen. Het creëren van de juiste sfeer is zeer belangrijk op een album als dit, maar dat doen, en daarbovenop nog spelen met atypische, onverwachte tempowisselingen en overgangen is wel erg sterk. Dit trio doet het gewoon en nog veel meer.

Dit is niet je standaard atmosferisch black metal album, maar een hypnotiserend muzikaal werkstuk, dat zich deels onttrekt aan een aantal clichés en zich een weg omhoog werkt langs onherbergzaam en onontgonnen gebied. Het intense keelgeluid van T. (vorig jaar nog de zang op ‘Horizon Ontheemt’ van Nusquama en Spasm Of Light van Imperial Cult) is opvallend en herkenbaar. De radeloosheid in haar stem drukt alle hoop de kop in en weegt zwaar op het gemoed. Dat er geen overvloed aan teksten is, zie ik als pluspunt, daar de aandacht hier voor het merendeel naar het muzikale landschap dient te gaan. Minimalistisch en tot he point, meer moet dat niet zijn. Vaak zijn het niet meer dan enkele woorden en nooit meer dan enkele zinnen achter elkaar, zodat er veel ruimte blijft om alles rondom je te laten doordringen. Als je er 100% voor open staat, is het een heerlijke luisterervaring. Je luistert in extase dwars door het repetitieve heen en begrijpt waar Turia heen wil, heen gaat en beleefd de tocht als het ware mee. Of niet, maar dan nog blijft het een topplaat!

Gitarist O. en z’n maatje Mink Koops, drummer van Nusquama en Fluisteraars, werkten samen aan het technische aspect en Greg Chandler, zanger en gitarist van cult doom band Esoteric zorgde voor de master, iets wat hij vorig jaar ook nog deed  voor ‘The Death Of Gaia’ van Officium Triste en ‘Annihilism’ van Vacivus en voorheen ook voor albums van Ungfell, Nusquama, Deitus, Fen, Lubbert Das en Macabre Omen. Voor het overige, van productie tot vormgeving en ontwerp van de albumhoes, tekende de band zelf present. De verwachtingen waren hoog bij de fans en men heeft die volledig ingelost. Dit is Turia’s beste werk tot nu toe en ik ben benieuwd naar waar dit nog gaat leiden. In ieder geval is ‘Degen Van Licht’ een aanrader voor iedere black metal fan, dus ook voor diegenen die zeuren over hoe ze niet en nooit naar atmospheric black metal luisteren.