Het Duitse Thron is aan hun derde album toe. Het nieuwe ‘Pilgrim’ ligt in het verlengde van hun eerdere platen, want hun ‘blackened death metal’ is nog steeds even lekker in het gehoor liggend als voorheen. Veel galopperende ritmes in de tien songs met een hoofdrol voor eigenlijk ieder instrument, al is de basgitaar niet altijd even goed te horen. Het is hele energieke muziek die aanleunt tegen Watain en Dissection met een flinke teug melodieuze death metal. Goed geschreven songs die je aandacht vasthouden en niet te lang zijn, zoals op het debuut nog wel eens gebeurde. Het risico dat de bron aan goede riffs snel op is, is nu een stuk kleiner. Er wordt ook duidelijk gespeeld met dynamiek, de wisselingen in tempo zijn aangenaam en absoluut nodig om verveling te voorkomen.

‘Hosanna In The Highest’ laat al deze elementen in alle glorie horen, een pakkende en swingende song die lekker door je hersenpan glijdt. Na alle tien songs heb je aan de ene kant een vlot lopend geheel gehoord, waar enkele songs zeker zullen beklijven, zoals ‘The Prophet’ en ‘The Valley Of The Blind’. Aan de andere kant hebben we het over black metal en noem mij maar ouderwets, maar de woorden “een vlot lopend geheel”  passen eigenlijk niet bij dit genre. Het moet scherp zijn, met een aantal figuurlijke halen aan het mes zodat je een blijvende herinnering hebt, al dan niet prettig. Thron doet heel boosaardig, weet dat soms ook wel over te brengen, maar mist een heilig vuurtje, een speciaal ingrediënt als het ware zodat er een soort van litteken achter blijft. Voor de fans van de meer veilige, met death metal doordrenkte black metal is ‘Pilgrim’ echter het beluisteren waard.