Terminalist – The Great Acceleration
Indisciplinarian
Release datum: 7 mei 2021
“Terminalist heeft voor een genre gekozen waar je technisch op een hoogstaand niveau moet spelen en daar zijn ze hier met verve voor geslaagd. Ook weten de nummers te boeien en menig luisteraar zal onder de indruk zijn.’’
Koen de Waele I 20 maart 2021
De Amerikaans/Deense Terminalist brengt met ‘The Great Acceleration’ hun debuut album uit en dat gaat over een wereld in crisis die verlaten wordt om de verre ruimte te koloniseren. Een mooi thema waar je lyrisch alle richtingen met kan uitgaan. Ook muzikaal verkent Terminalist een kleine kosmos op zich. Uiterst snelle en technisch thrashmetal dat ze zelf hyperthrash gedoopt hebben. Denk gerust aan bands als Cryptosis en Vektor. Het grote verschil is dat zanger Emil Hansen het al gruntend doet waardoor DM-liefhebbers ook zeker een aantrekkingskracht zullen voelen. Doe daar nog eens de nodige blastbeats en progressieve invloeden bij en je bekomt een veelzijdig album. Uiteraard ga je met het Sci-Fi onderwerp ook een beetje denken aan een band als Blood Incantation. Al van die genoemde bands zijn straf in hun kunnen en Terminalist moet hier zeker niet voor onderdoen.
Het kortste nummer is opener ‘Relentless Alteration’ dat met zijn snel en ultratechnische thrash er direct stevig vandoor gaat. Drummer Frederik Amris gaat er hier letterlijk vandaar op warp speed. Ook het volgende ‘Terminal Dispatch’ heeft zijn eigen stijl en ritme met snelle leads. Vanaf het derde en tevens ook langste met zijn tien minuten durende speelduur ‘Invention Of The Shipwreck’ krijg je progressieve elementen te horen. Het vangt aan met het geluid van voorbijvliegende ruimteschepen waarna een trage gitaar en eerder sfeervolle stukken overnemen. Pas na drie minuten instrumentaal voorspel, komt zanger Emil erbij en ontaardt alles in een stevige brok thrash en death metal met een filmische invloeden. Mijn persoonlijke favoriet was de tien minuten durende afsluiter ‘Dromocracy’. Je wordt letterlijk meegesleurd door uitstekende melodielijnen en riffs en er wordt over het algemeen sneller gespeeld als op de andere nummers. Tussen al dat geweld is er tijd genomen voor de nodige breaks met eerder sfeervol gitaarwerk. Op het einde krijg je nog een vulkaanuitbarsting van drumsalvo’s met supersnelle leads en riffs te verwerken. Terminalist heeft voor een genre gekozen waar je technisch op een hoogstaand niveau moet spelen en daar zijn ze hier met verve voor geslaagd. Ook weten de nummers te boeien en menig luisteraar zal onder de indruk zijn.