Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Sulphurous – The Black Mouth Of Sepulchre
Dark Descent Records
Release datum: 26 maart 2021
“Na wat bezettingswisselingen bestaat het Death Metal trio tegenwoordig uit M.F. op zang, gitaar en piano (!), M.C. op bas en T. op drums. Aan die personele informatie heb je dus helemaal niks”
8.8/10
Erik Boter I 14 oktober 2021

Na twee EP’s (“Abomination Temple” uit 2016 en “Encircling Darkness” van dit jaar) en een volledig album (“Dolorus Deathknell” uit 2018) brengt het Deense Sulphurous met “The Black Mouth of Sepulchre” een nieuw volledig album uit. Na wat bezettingswisselingen bestaat het Death Metal trio tegenwoordig uit M.F. op zang, gitaar en piano (!), M.C. op bas en T. op drums. Aan die personele informatie heb je dus helemaal niks.

Na een aantal luisterbeurten van de nieuwe boreling van de Denen kom ik tot de conclusie dat Sulphurous heel afwisselende Death Metal maakt. Het album trapt af met “Emanated Trepidation” dat na een tof opbouwend intro vol geweld losbarst en meteen een aanval doet op je trommelvliezen. Ondanks de blastbeats, die redelijk ver weg in de mix liggen, blijft het een melodieus nummer. Zanger M.F. heeft een fijne, modderige grunt in zijn strot die perfect tot zijn recht komt in de track.

Ook “Dry Breath of the Tomb” start met een redelijk rustig intro maar behoudt daarna het relatief rustige tempo. Daarmee is het nummer geenszins minder heavy te noemen; ik zou zelfs het omgekeerde willen beweren.

De piano achter de naam van M.F. komt in het derde nummer “Shadows writhing like black Wings” tot zijn recht. In het intro dan wel. Door de duistere sfeer van het nummer en het veelvuldig gebruik van slechts één snaar in de slaggitaarpartijen (luister maar) wordt dat enge sfeertje alleen maar benadrukt. De titeltrack bevat slim geproduceerde koortjes (!), ergens heel diep in de mix verscholen. Het komt de veelzijdigheid van het album alleen maar te goede. Death wist hier in hun hoogtijdagen ook geweldig mee om te gaan.

De productie van Lasse is prima, vet en modderig zoals een Death Metal album behoort te klinken. Ook het artwork van Paolo Gerardi vind ik dik in orde. Het enige wat in negatieve zin opvalt is het sporadische aantal gitaarsolo’s. Tegen de tijd dat dit echter op begint te vallen is het album alweer afgelopen, “The Black Mouth of Sepulchre” klokt met zes nummers op net 37 minuten.

Sulphurous geeft met “The Black Mouth of Sepulchre” een uitstekend visitekaartje af. Liefhebbers van melodieuze Death Metal kunnen eigenlijk niet om deze release heen.