Voor heel wat bands is een album in eigen beheer zoeken naar financiële slagkracht en een beetje naar wat goedkoop is maar toch goed klinkt. Jammer genoeg heeft dat in heel wat gevallen zijn impact op de kwaliteit van zowel de muziek als het geluid. Spankraght is het overtuigende bewijs dat in eigen beheer ook uitstekend kan uitpakken. Dit Antwerpse duo maakte gebruik van het aspect crowdfunding en dat heeft hun alvast een schitterend schijfje opgeleverd.

Het concept hoort thuis bij het bekende videogame Doom. Nu heb ik het persoonlijk eerder voor BJ Blazkowicz of Duke Nukem als het chaotische en claustrofobische Doom. Maar na het beluisteren van dit album, zit ik helemaal in de Doom sfeer. De kans dat Mike Gordon als thuiscomponist vervangen wordt door Spankraght zit er dan ook dik in. Leuk is dat er luxe boxen op de markt zijn gebracht met daarbij een usb met zes hoofdstukken van het in 1994 uitgebrachte Doom II met de muziek van Spankraght, maar ook de standaard album versie is de moeite. Het mooie artwork is een tekening van de beroemde kathedraal van Antwerpen die helemaal in de vlammen opgaat als de monsters uit Doom de stad vernietigen.

Het vocale gedeelte werd verzorgd door een resem aan gastbijdragen. Enkele van de bekendste zijn Franky DSVD (Channel Zero), Evy Verbruggen (Elusion), Axl Peleman, Zak Tell (Clawfinger) en Alex Agnew (Diablo Blvd). Als je zo een mensen al kan overtuigen, moet je wel met iets degelijks voor de dag komen. Spankraght heeft hun eigen Doom muziek score gemaakt. Dat vangt aan met een nieuwsuitzending die zowel in het Engels als het Nederlands doorgaat. De hulpdiensten spreken over meerdere gewonden en wezens die uit de grond kruipen. Waarop je zware elektrobeats met stevige riffs hoort. Mijn kennis over het techno genre is eigenlijk nihil maar dit klinkt echt wel leuk en opzwepend. Het volgende ‘Reset Mankind’ begint met een techno beat waarbij de gitaren eventjes later volgen en alles ontaard tot een furieus nummer. Maar helemaal goed wordt het met ‘Carnivale’. Dit is een puur party hard nummer waar de band klinkt als Ministry maar met meer beats en uitbundige vrouwenzang hier gebracht door Evy Verbruggen. Wat later spreekt Axl Peleman met zijn Antwerps accent de start van ‘Hoop’ in. Er wordt met verve afgesloten met het iets meer als tien minuten durende ‘Exodus’. De redder van de aarde is een pasgeboren kind. Na techno en gitaar, flarden spoken word, samplers van babygehuil luiden strijkers en piano de laatste noten in. Heel wat metalfans slaan al bleek uit als ze het woordje techno nog maar horen. Spankraght is er echter in geslaagd om dit zo vakkundig met metal te mixen dat het een dik feest wordt.