Sonic Whip is een band waar je waarschijnlijk nog niet eerder van hoorde, tenzij je in Nijmegen woont. Het trio Meryn Bevelander (gitaar, zang), Florian Bevelander (drums, zang) en Julien Verveen (bas) mocht in Doornroosje onlangs een succesvolle releaseshow geven om het uitbrengen van het debuutalbum “Triskelion” te vieren.

Hoewel de leeftijd (17 – 21 jaar!) van de heren anders zou kunnen doen vermoeden, levert Sonic Whip een uiterst volwassen debuut af. Hoe jong ook, de broertjes Meryn en Florian weten al heel goed hoe ze een goede song moeten schrijven. En hoewel de invloeden van King’s X en Alice in Chains er dik bovenop liggen, met name in de meerstemmige zang, heeft een nummer als “Shine” toch al duidelijk een eigen signatuur. Het swingt als een malle en kent een geweldige tegendraadse, haast plagerige gitaarriff. De sound wordt lekker aangedikt door een Hammondorgel, waarvoor gastmuzikant Thijs Schrijnemakers werd opgetrommeld.

Ook met de afwisseling zit het wel goed op het album. Hardere tracks als (opener) “Burn it Down” worden afgewisseld met iets meer radiovriendelijk werk als “Rain” en “Desire”. Hoogtepunt van het album is voor mij persoonlijk het tegen het Deense Dizzy Mizz Lizzy aanschurkende “Evil Mind” dat qua opbouw erg sterk in elkaar zit en zowel de heavy als de minder harde kant van de band weet te belichten. De slim toegevoegde, subtiel aanwezige piano in de track (Janneke de Loey) maakt het arrangement alleen maar spannender.

Diverse bandleden hebben een achtergrond als leerling op de Tilburge Rock Academy, en dat is te horen. De instrumentbeheersing is uitstekend, wat ook van de productie (van Jos Driessen en de band zelf) gezegd kan worden. Naast Alice in Chains noemt de band zelf ook de Foo Fighters en Navarone als invloeden. Van de laatstgenoemde band was zanger en naamgenoot Merijn van Haren zelfs bij de totstandkoming van het album betrokken als vocal coach van Meryn.

Ik vind het persoonlijk erg inspirerend om te merken dat de jongere generaties lekker aan de slag gaan met rock en metal en dat het met de toekomst van het genre wel goed zit in ons land. Zo’n release als “Triskelion” is daar mede debet aan. Een Nederlandse band met jonge honden, die zo goed beslagen ten ijs komt, verdient absoluut een luisterbeurt, zeker wanneer je de eerder genoemde bands in de kast hebt staan en/of gewoon van een lekkere pot gitaar(hard-)rock houdt met meerstemmige zangpartijen. “Triskelion” wordt in eigen beheer uitgebracht (extra punten dus!) op CD en op zeer gelimiteerd (200 stuks) vinyl.  Artwork (Raymond Bevelander – keep it in the family!), socials, streamingdiensten, podiumaankleding: alles is op orde. Hulde! Eerst Nijmegen, nu Nederland en dan de wereld: wie neemt deze gasten mee op toer?