Sonata Arctica zanger Tony Kakko heeft aangegeven dat hij voor het songwriting proces voor dit inmiddels tiende studio-album ‘Talviyö’ de grenzen wat heeft opgerekt en de muziek eigenlijk “zichzelf heeft laten schrijven”. Dat kun je op deze nieuwe plaat ook wel horen, want de elf nummers die er op te vinden zijn klinken gevarieerder dan ooit zonder overigens de kern van de muziek van Sonata Arctica, zijnde de melodieuze symfonische metal, ook maar een moment uit het oog te verliezen. Toch heeft de creatieve vrijheid die Tony zich heeft laten welgevallen mijns inziens niet het resultaat opgeleverd wat ik verwacht had. Natuurlijk staat de band nog steeds garant voor een bepaald kwaliteitsniveau, maar er zijn in mijn beleving toch ook wel een aantal mindere nummers op ‘Talviyö’ terecht gekomen die er voor zorgen dat deze nieuwe plaat zich niet echt kan meten met de betere Sonata Arctica releases uit het verleden.

Het album begint nog wel uitstekend en nummers zoals ‘Message From The Sun’ en ‘Whirlwind’ bevatten alle bekende Sonata Arctica elementen, zoals de prima balans tussen keyborads en gitaar, het karakteristieke stemgeluid van de reeds genoemde Tony Kakko en de goed in het gehoor liggende melodie-lijnen. Ook het erg fraaie ‘Cold’ en ‘Storm The Armada’ zijn het beluisteren meer dan waard, maar bij het ingetogen ‘The Last Of The Lambs’ is er sprake van het eerste echte kwaliteitsdipje, want dit ronduit saaie nummer biedt gewoonweg te weinig om je aandacht vast te kunnen houden, waardoor ik continu de neiging heb om de over het algemeen weinig gebruikte “skip”-knop van mijn CD-speler nog maar eens te testen. Datzelfde geldt eigenlijk voor de eveneens ingetogen afsluiter ‘The Garden’, die dit tiende Sonata Arctica album erg zwak afsluit en als de spreekwoordelijke nachtkaars laat uitgaan.

Gelukkig zijn er met het instrumentale ‘Ismo’s Got Good Reactors’ en het lange, uitstekende ‘The Raven Stil Flies With You’ nog wel de nodige prima tracks te vinden, maar dat neemt niet weg dat ‘Talvyö’ zeker niet de indruk heeft gemaakt die een groot aantal van de vorige Sonata Arctica platen wel wist te maken. Natuurlijk biedt de plaat voldoende positieve punten om toch nog een erg ruime voldoende te scoren, maar dat is voor een kwaliteitsband als Sonata Arctica niet het niveau wat je gewend bent. Wellicht dat Tony Kakko zich als songwriter in de toekomst toch wat minder vrijheden moet veroorloven, want ik kan niets anders dan concluderen dat deze ‘Talvyö’ slechts gedeeltelijk aan mijn hoge verwachtingen heeft voldaan en dat geeft toch enigszins te denken.