Voor sommige muziekgenres lijkt de Duitse taal een meerwaarde te hebben voor hoe een tekst kan binnenkomen; mooi voorbeeld is bijvoorbeeld Rammstein. Nina Hagen maakte reeds duidelijk dat de Duitse taal erg geschikt kan zijn in een overtuigende punk vertolking; de puntige, harde klanken kunnen overkomen alsof ze uitgespuugd worden.

Ook bij Slin’s Strassenköter is deze taalkeuze zeer gepast en goed uitgevallen. De aan de andere kant bijna vrolijke rockabilly component maakt de muziekjes van de band misschien nog gemakkelijker te consumeren, maar doet niets af aan de zeggingskracht. Bij vlagen kunnen zelfs behoorlijk uiteenlopende namen als Psychopunch, Hüsker Dü, Dropkick Murphys, Legendary Shack Shakers, The Meteors of het Friese gezelschap Hûnekop door het hoofd schieten. Ik was ergens tegengekomen dat Slin’s Strassenköter begonnen is als eenmans band, waarvan ik geen materiaal ken, maar als driemansformatie produceren ze in ieder geval prettig klinkende, energieke nummers. Dit lijkt me zo’n band die het zowel in kleine kroegjes als een bomvolle festivaltent helemaal op de kop kan zetten en daarom vooral live erg gewaardeerd zou kunnen worden. De plaat is echter ook thuis heel goed te beluisteren en kan in ieder geval voor een paar momenten van opgewekte stemming zorgen.