Laten we er niet omheen draaien – of omhinne droaien. Het leukste Nederlandse album van het jaar komt uit Drenthe. Of het ook het leukste Nederlandstalige album is, tja, dat is een beetje een gewetensvraag want Skroetbalg – ja, we hebben het over ’s lands hoop in bange punkrock dagen (of eigenlijk zeggen ze dat heel bescheiden zelf), de AC/DC van Assen, de gasten die harder zijn dan de hunebedden – zingt in het Drents en dat is géén Nederlands.

Skroetbalg maakt een vorm van betonpunk die ergens op een kruispunt waar punkrock, hardcore, psychobilly, country, rock-‘n’-roll, hardrock, garagerock en metal samen komen. Een beetje zoals de rotonde bij Gieten dus, maar eigenlijk is Skroetbalg niets minder dan de Drentse variant van de onvolprezen Cosmic Psychos. Met songs die steevast over de belangrijkste zaken in het leven gaan (bier, auto’s, vechten, andermans moeder en de kroeg) is dat een no-brainer. Hoewel, bij nader inzien is Skroetbalg ook een behoorlijke Motörhead op speed.

Na een dozijn singles, demo’s en eigen beheer opnames is het aan Suburban records om het officiële debuut van de band uit te brengen en dat is Geen Toeval. Zo heet het album dus, Geen Toeval. In nog geen dertig minuten raggen de maoten van Skroetbalg door dertien nummers, waaronder één cover van de legendarische hardcore band Minor Threat. Naar verluid heeft Ian Mackaye hoogstpersoonlijk de Skroetbalg versie van ‘Straight Edge’ goedgekeurd, wat natuurlijk best bijzonder is als je weet waar Minor Threat voor stond en waar ‘Straight Edge’ over gaat. De vertaling in het Drents begint nog vrij conventioneel maar ontspoort al snel. In plaats van een pleidooi tegen het gebruik van drugs gaat het ineens over een spoedbezoek aan de tandarts: ‘Last van de bek’.

Het titelnummer ‘Geen Toeval’ is zo’n beetje de natte droom van iedere recensent, want in twee minuten geeft Skroetbalg daarin de best mogelijke samenvatting van zichzelf. Dus let goed op:

“Te hard veur de radio / te dom volgens de punks / te weinig boeken gelezen / en teveule eigendunk / te jong veur de boomers / veer de hipsters veuls te oud / maor de nummers die blieft hangen / en de platen die wordt gold!”

Voeg daarbij de songtitels ‘Punkrock is terug’, ‘Harder dan oen metalband’, ‘Altied kwaod’ en ‘Beck’s’ en je weet waar je aan toe bent. Het is geen toeval dat Peter van Elderen van Peter Pan Speedrock tot de vriendenkring hoort en dat op ‘Altied Kwaod’ Marco Roelofs (ja, die van de Heideroosjes!) meebrult. Natuurlijk zijn er overeenkomsten met de illustere Heideroosjes, maar Skroetbalg is uiteindelijk meer punk, een stuk harder, rauwer en bezit veel meer zelfspot. Hoe anders moet je het tegelijkertijd hilarische en dieptragische “(slaop van de) week op de bank” anders duiden.

‘Beck’s’, een ode aan het Duitse biermerk, is dan weer duidelijk een Turbonegro pastiche waarin de vloer wordt aangeveegd met modieuze craft biertjes en een niet nader benoemd “bier uut de hoofdstad”. Als het tot zulke nummers leidt dan mogen Balgers iedere dag Turbonegro nadoen.

‘Geen Toeval’ is een gevaarlijke plaat. Ook al duurt hij maar net iets minder dan een half uur, de kans bestaat dat, als je geen voorzorgsmaatregelen hebt genomen en de plaat, cd of lp maakt geen bal uit, afspeelt met de versterker op maximaal, na afloop je koelkast leeg en je meubilair gesloopt is.
Als je snel bent dan kun je Skroetbalg nog live bewonderen in hun eigen habitat, in zaaltjes in Hoogeveen, Pesse en Steenwijk. Maar dat zal niet lang meer duren, de grote zalen in de rest van het land lonken en in april ’25 is er in het meest zuidelijke puntje van Drenthe’ (Zwolle) een heus eigen festival: Skroetfest. Gaat dat zien!