Six Feet Under – interview met Chris Barnes (zanger)
Chris Barnes: “Iedereen heeft zijn mening en dat maakt de wereld zo interessant om in te leven”
In 2020 leverde Six Feet Under met ‘Nightmares of the Decomposed’ een van de grootste muzikale teleurstellingen van het jaar af. De verwachtingen waren dan ook gemengd toen ik hun nieuwste album ‘Killing For Revenge‘ ontving. Tot mijn verbazing blijkt dat Chris Barnes en zijn bandleden nu een serieuze gooi doen naar de titel van beste death metal album van 2024. Een opmerkelijke ommekeer. Men zou kunnen speculeren dat deze verandering te wijten is aan het feit dat Chris gestopt is met zijn decennialange intensieve cannabisgebruik. Tijdens een interview op een zondagavond met Chris, bleek hij niet de meest uitvoerige spreker te zijn; zijn antwoorden waren beknopt en soms onverwacht. Volgens Chris heeft zijn beslissing om te stoppen met cannabis echter niets van doen met de vernieuwende klanken op zijn laatste album.
Koen de Waele Ι 27 mei 2024
Hallo Chris, hoe gaat het?
Goed man, bedankt
Leuk dat je ook op een zondagavond beschikbaar bent.
Ok, cool man. Bedankt om me te hebben.
Eerlijk, ‘Nightmares Of The Decomposed’ was niet echt mijn favoriete Six Feet Under album. Maar met ‘Killing For Revenge’ zijn jullie helemaal terug. Waar vond je die nieuwe adem?
Zeg je dat je ‘Nightmares’ niet graag hoorde? Je minste favoriet? Wel, iedereen heeft zijn mening en het is één van mijn favorieten. Zelf kijk ik daar niet naar. Ik ging eigenlijk nooit ergens naartoe. Dus terug ben ik ook niet.
Het klinkt toch meer agressiever dan ooit.
Dat weet ik niet. Ik bekijk het nooit zo. Ik hou van alle nummers en albums die ik geschreven heb. Ik vind ze allemaal gelijkwaardig.
Je gaf anderhalf jaar geleden alcohol en marihuana op. Is dat de reden waarom je muzikaal terug scherper staat?
Dat had helemaal geen weerslag op mijn optredens hoor.
Waarom nam je trouwens die beslissing? In oude interviews zei je altijd dat het goed was voor lichaam en ziel. Nu ben je gestopt en sta je daar met een fantastisch album.
Ik denk niet dat het enig effect heeft op wat ik doe als zanger of muzikant. Het is eerder iets voor mijn persoonlijk leven. Maar wat gezondheid betreft, denk ik dat cannabis roken nog steeds veel voordelen heeft.
Dat is alweer jullie achttiende album. Op wie nam je trouwens wraak?
Nergens. Het was gewoon een goede titel voor het album want in de teksten komt het onderwerp wraak altijd wel voor. Het verhaal gaat telkens over wraak nemen op een of andere manier. Man tegen natuur of man tegen zichzelf.
Al van bij het begin klink je met ‘Know-Nothing Ingrate’ erg boos. Is muziek schrijven een soort van therapie voor jou?
Neen, zo bekijk ik het niet. Ik vond het een cool nummer. Jack Owen schreef de tekst en ik vond het tof om het te kunnen inzingen.
Je probeert altijd wel iets speciaal te doen. Zoals de jazzachtige solo in ‘Hostility Against Mankind’. Heel wat bands kleuren netjes binnen de lijnen maar jullie durven toch altijd wat te experimenteren.
Ik hou van een album dat dynamisch is en elk nummer moet zijn eigen aanpak krijgen. Jack schreef een goed album wat muziek betreft en was voor negentig procent betrokken bij het schrijven van de teksten.
‘Neanderthal’ is nogal kort van tekst maar het zit direct in je hoofd. Wat was je visie toen je dat nummer schreef?
Oh, ik schreef het niet. Ik had enkel de titel en het refrein geschreven. Ik had die titel trouwens al tien jaar liggen maar het was wachten op de juiste muziek. Jack schreef iets dat erbij paste.
Iets helemaal anders is afsluiter ‘Hair Of The Dog’. Niet enkel een cover maar ook een uitstap met wat blues erbij en een gitaarriedel die je helemaal gelukkig maakt.
Het is een cover van de band Nazareth. Het was wel interessant als bonusnummer en we konden er ons eigen geluid aan lenen. Het is een pak harder met onze riffs en natuurlijk met de zanglijnen van mezelf.
Jack Owen heeft een belangrijke rol op dit album. Vertrouw je hem blindelings?
Helemaal. Ik deed dat op dit album en al voor het vorige album. Ik vertrouw hem honderd procent en onze werkrelatie is fantastisch. Hij is een talentvolle artiest. We benaderden dit album het schrijven anders en hij deed zelfs meer. Het was in elk geval leuk om me hem te werken
Je vriendschap met Jack Owen gaat al heel ver terug van bij Cannibal Corpse. Is de rest van de band soms niet jaloers?
Neen, dat denk ik niet. Niemand bekijkt het zo. We kennen elkaar al lang maar er was een vijfentwintigjarige pauze waarbij we elkaar niet spraken. Elk lid is een goede muzikant en vriend. Ze zijn allemaal heel erg dicht bij elkaar en jaloersheid is er niet.
Met Jeff Hughell van 2012, Marco Pitruzzella van 2013, Ray Suhy van 2016 en Jack Owen van 2017 heb je een uitstekende bezetting en heel wat ervaring. Beschouw je hen nog als een band of meer als familie?
We zijn heel goede vrienden. Jeff en Marco zijn er ondertussen al meer dan tien jaar bij en Ray ook zoiets. Hij werkte nog aan het album ‘Crypt Of The Devil’. Het is ondertussen al tien jaar dat hij met mij werkt. Hij is ook zo’n goede gitarist. Jack is dan terug één van de peetvaders van death metal. We zijn goede vrienden en de bezetting moet zowat de beste zijn die ik ook gehad heb.
Moest je je gevoelens niet kunnen uitdrukken via muziek, hoe zou je dat dan gedaan hebben?
Ik druk mijn gevoelens niet uit hoor. Ik creëer kunst en hou van wat ik doe. Ik ben niet echt een wraakzuchtig persoon dat persé een album over wraak wilde schrijven.
Als ik het zo hoor, heb je nog inspiratie genoeg om lang door te gaan.
Ja hoor. We hebben al een volgend album in demovorm klaar en hopelijk verschijnt dat volgend jaar.
Ondertussen ben je bijna vijfendertig jaar bezig.
Ja, ik doe dit al een tijd en ik geniet van elke minuut dat ik het kan doen. Ik zou nooit iets veranderen aan alles wat ik gedaan heb. Mijn carrière is goed verlopen en ik ben trots op alles wat ik doe.
Zes jaar geleden zag ik je live tijdens een tour. Je speelde in een erg kleine zaal maar er was een enorm trouwe groep van fans.
We zijn gelukkig dat we zo een trouwe groep van fans hebben die naar onze shows komt kijken. Europa is een leuke plaats voor ons waar we veel fans hebben. Hopelijk mogen we er dit jaar terug naartoe reizen.
Je woont in Seattle. Is dat effectief een plaats waar het altijd regent?
Neen hoor. Het klimaat is een beetje zoals in Nederland en België. Je hebt mooie zomers en als je niet van het weer houdt, geen probleem. Tien minuten later is het alweer veranderd.
Heb je geen schrik als je terug naar Nederland komt, dat de cannabis verslaving terugkomt?
Neen, eigenlijk roken in Nederland slechts twintig procent van de mensen cannabis. De meesten die er roken zijn toeristen. Ik heb er alvast nooit een aanbod gekregen om van een joint mee te trekken. Niet zoals hier waar je vanalles aangeboden wordt. Ik heb er geen probleem mee om bedankt te zeggen.
Hoe verliep het trouwens met het schrijven tijdens een nuchtere blik?
Ik had er geen probleem mee na al die tijd. Cannabis is niet verslavend. Ik was in staat om te stoppen met roken. Ik had altijd cannabis gerookt toen ik teksten schreef maar deze keer heb ik niet zoveel geschreven. Het was meer van binnenkomen en wat herschrijven. Ik schreef geen volledig nummers. Ik mediteer wat en schrijf dan waarvan ik vind dat het moet herschreven worden om nog beter te klinken.
Ik deed wat opzoekingswerk en vond op YouTube een post met de titel: ‘
Waarom haat iedereen Six Feet Under?’ Waarom is die haat er van sommige mensen en hoe voel je je erbij?
Niet iedereen houdt van jou in je leven. Jij zal dat ook wel al ervaren hebben. Zo werkt de wereld nu eenmaal. Iedereen heeft zijn mening en dat maakt de wereld zo interessant om in te leven.
Ondertussen maak je al deel uit van de death metal geschiedenis. En kijk, al die oude jongens zoals Deicide, Obituary en nu SFU schrijven nog steeds de betere albums.
Al die bands doen het goed. De nieuwe Deicide is goed. ‘Dying Of Everything’ van Obituary is een fantastisch album. Al die originele death metal bands blijven het goed doen en hebben nog een stevige voet in de death metal scene. Ik ben wel trots om deel uit te maken van die groep en dat ik nog steeds albums kan maken.
Je staat zelfs in het lijstje van beste verkopende death metal bands in de V.S. op de vierde plaats.
De band was top toen fysieke platen nog bestonden. Ik denk dat dat tot 2005 was. Het was wel een grote eer toen uitkwam dat we op een vierde plaats stonden.
Bedankt voor je tijd.
Bedankt voor het interview en hopelijk tot dit of tot volgend jaar.
Social media