De symfonische folk metal band Serpentyne werd opgericht in 2010 in Londen door zangeres Maggiebeth Sand en is met deze ‘Angels Of The Night’ reeds toe aan hun vierde full-length album. Hun eerste twee albums waren niet bepaald heavy te noemen en eigenlijk werd de band pas interessant voor (een beperkt gedeelte van) onze lezers vanaf 2016 toen men hun derde plaat ‘The Serpent’s Kiss’ op de markt bracht. Het bandgeluid werd nog steeds bepaald door een combinatie van Celtic, folk en symfonische elementen, maar ging op dat album wel meer richting een heavy rock en metal geluid. Die ontwikkeling heeft zich doorgezet op deze nieuwe plaat ‘Angels Of The Night’ en dat kan ik alleen maar toejuichen.

Toch is ‘Angels Of The Night’ niet echt voor een groot publiek geschikt daar de elf composities die het album te bieden heeft behoorlijk complex en bij tijd en wijle zelfs wat zweverig klinken, waardoor je een behoorlijk aantal luisterbeurten nodig zult hebben om het materiaal op waarde te schatten. Verder is de sound van ‘Angels Of The Night’ nu echt geweldig te noemen, want de nummers spetteren nu niet bepaald uit je speakers. Daar had mijns inziens veel meer ingezeten en een stuk krachtiger gekund. Last but not least is de klassiek geschoolde sopraan Maggiebeth Sand niet altijd even toonvast en begint haar stemgeluid dat continue in de hogere regionen te vinden is op een gegeven moment enigszins vervelend te worden. Wat meer afwisseling in de vocalen had deze ‘Angels Of The Night’ een stuk beter verteerbaar kunnen maken.

De voorgaande punten in ogenschouw nemende moge het duidelijk zijn dat Serpentyne zich met ‘Angels Of The Night’ niet meteen in de eredivisie van de symfonische folk metal katapulteert, maar dat men nog een behoorlijk stuk zal moeten groeien om dat te bewerkstelligen. Met ‘Lady Serpentyne’ en ‘Call Of The Banshee’ hebben ze een paar nummers die wat meer tot de verbeelding spreken, maar over het algemeen is het song materiaal nog wat te vlak en te middelmatig om echt potten te kunnen breken.