Na een driejarige afwezigheid is het Franse Rise Of The Northstar terug. Het basisprincipe van de band is tamelijk eenvoudig: simpele maar harde gitaarriffs, rappende zangpartijen met veel meezingrefreinen en dat alles gebracht in de stijl van hardcore en nu-metal.

Voor de derde keer op rij zijn ze erin geslaagd om alweer meeslepend en op een eigenzinnige manier voor de dag te komen. Nog steeds wordt gretig gegraaid in de Japanse anime/manga om inspiratie op te doen. Als je ergens een optreden wil meemaken waar een honderd procent garantie op springen en moshen telt, moet je naar ROTN gaan kijken.

Na een stevig begin anthem, kortweg ‘The Anthem’ genoemd, waar “he’s back” de enige tekst is, wordt het adrenalinegehalte al stevig naar boven gekrikt om over te gaan tot het eerste stuk ‘Showdown’. Hardcore riffs, rappende zangpartijen in zowel het Frans als het Engels, versterkt door meerstemmige refreinen zorgen voor een duchtig maar snel herkenbaar nummer. Dat gaat verder op ‘Third Strike’ waar nog een gruntende soort monsterstem bij komt. Nummer na nummer wordt er op dezelfde manier opgebouwd. Soms komt er al een computer geanimeerde spraak bij of is er iets meer rap te horen. Na de eerste helft komt er jammer genoeg wat sleet op de zaak en begint dat steeds maar zichzelf herhalen te vervelen. Op ‘Rajin’ en ‘Golden Arrow’ (respectievelijk nummer acht en negen) lijkt de dynamiek helemaal verloren te zijn. Gelukkig is die er tijdens afsluiter ‘Rise [ライズ]’ terug en zorgen opzwepende slogans als “no more questions, time to fight’ voor revolutionaire leuzen. Ideaal als achtergrondmuziek bij een stevige workout of een authentiek bodyslam/mosh/stagedive partij.