Rise Of The Northstar- interview met Eva-B (gitarist)
Eva-B: “Ik ben niet dezelfde persoon als vijf jaar geleden, dus de muziek die ik ga schrijven zal niet dezelfde zijn”
Al van bij de eerste noten van de opener welke gemakshalve ‘The Anthem’ genoemd wordt, stijgt het adrenalinepeil supersnel. Het geluid is typerend voor de band die toch wel een eigen genre op de wereld gezet heeft. Gitarist Eva-B nam ruimschoots zijn tijd om mijn vragen te beantwoorden. Al snel werd duidelijk dat de band geen vijf jaar rust genomen heeft maar de pandemie ook hun een serieuze stok in de wielen gestoken heeft.
Koen de Waele Ι 24 april 2023
Tussen de albums ‘The Legacy Of Shi’ en ‘Showdown’ lag een periode van vijf jaar en voor een band is dat nogal lang. Waarom zo een lange tijd?
De pandemie is de voornaamste reden van die lange periode van stilte. De opnamesessie stond eigenlijk gepland voor april 2020. Johann Meyer, die het album mixte, stond op het punt om naar Frankrijk af te reizen om alles op te nemen. Maar hij woonde in de VS en kon niet vliegen. Dus helaas moesten we alles afzeggen en uitstellen. Uiteindelijk hebben we alle instrumenten opgenomen in september 2020 en hebben we de tijd genomen voor de zang. Het was geweldig om zo een zee van tijd te hebben. We hadden de kans om enkele nummers te herwerken, teksten te veranderen, zelfs tot één week voor de mastering.
Het album opent met het anthem ‘The Anthem’. Toen ik daarnaar luisterde, steeg met adrenalinepeil enorm. Was dat wat jullie wilden bereiken?
We wilden de luisteraar verrassen vanaf de eerste seconde van het album. Bij het vorige album hadden we een lange intro die was opgebouwd om tot bij dat agressieve gedeelte te komen. Hier wilden we de grote klap krijgen vanaf de eerste seconde dat je op de afspeelknop drukt.
‘Third Strike’ is één van de meest catchy maar ook agressieve nummers ooit. Hoe kwam je daartoe?
Het verhaal rond ‘Third Strike’ is behoorlijk lang. De eerste riff die je hoort is eigenlijk geschreven voor ‘The Legacy Of Shi’, maar dan op een 6-snaar (dus waarschijnlijk rond 2017). Ik schreef een nummer rond die riff, maar het was niet echt doorslaggevend. Op een dag nam ik gewoon een 7-snarige gitaar, met een lage stemming, en speelde die riff er opnieuw op. Dat klonk fantastisch en ik schreef de rest van het nummer er direct na. Het geluid van deze riff met een lage stemming was totaal anders, en inspireerde me een pak meer. Toen ik deze voor het eerst naar de band stuurde, wist zanger Vithia meteen dat hij Shi erop moest zetten en een gevecht met hem moest aangaan. Het is absoluut het meest agressieve nummer dat we ooit hebben geschreven.
Het album werd gemixt met Johann Meyer en gemasterd door Ted Jensen. Twee grote namen. Werd het geluid ervoor en daarna veel veranderd?
We werkten met Johann Meyer aan het vorige album en het was eigenlijk logisch om weer met hem samen te werken. De workflow is soepel, gemakkelijk en hij is een erg aardige persoon die altijd luistert als we verzoeken hebben en ook kritiek durft te geven. Hij is altijd bereid om kleinigheden aan te passen en werkt erg professioneel. Het feit dat hij Frans spreekt was ook een groot pluspunt (lacht).
Toen hij begon met de mix, maakte hij alles wat we opgenomen hadden groter, duidelijker en zwaarder. Het was een lang proces omdat we veel verschillende dingen hebben geprobeerd. We waren enorm blij met de mix en toen Ted Jensen (die ook aan ‘The Legacy Of Shi’ werkte) alles ontving, maakte hij alles gewoon groter. Hij vertelde ons dat de mix erg goed was en dat het heel gemakkelijk was om met de nummers te werken.
Zanger Vithia deed zelf het popcultuur artwork. Is hij daarin gespecialiseerd?
Vithia is degene die zorgt voor alle beelden die je rond de band kunt zien. Hij deed zoals altijd al het artwork van het album. Hij is degene die Shi op de hoes van het album tekent. Hij zorgt ook voor alle merchandise.
Het Japanse shonen manga universum is erg belangrijk voor de band. Had je nooit het idee om een soort van strip te maken met de leden van de band als protagonisten?
Het is iets waar we al aan gedacht hebben. Maar het vraagt heel wat werk en tijd. Misschien in de toekomst, wie weet?
Op welke manier is de band gegroeid als je het album vergelijkt met het vorige album?
Ik denk dat het album een uitstekende mix is tussen ‘WelcAme’ en ‘The Legacy Of Shi’. Met het vorige album wilden we iets anders proberen. We wilden meer een metal richting uit en melodieuze zaken laten horen. Het was een album dat je meer dan één keer moest luisteren om erin te komen. Op ‘Showdown’ wilden we terug naar die gemakkelijke, agressieve stijl waar we van houden, maar die ook alle elementen implementeert die we begonnen te bereiken tijdens ‘The Legacy Of Shi’. Dat hoor je niet alleen terug in de muziek maar zie je ook op de hoes. Je hebt Shi die je een grote klap geeft, zoals op de hoes van ‘WelcAme’. Als je de verhalen in de teksten erop naleest, is dat ook een direct vervolg van ‘The Lecacy Of Shi’. We vechten gedurende heel het album tegen Shi. Wie weet wie er gaat winnen?
Heb je het gevoel dat de lange kloof tussen beide albums heeft geholpen bij de ontwikkeling van het concept en de verandering van het geluid?
Waarschijnlijk wel. We nemen altijd de tijd om nieuwe dingen te maken en het helpt om niet steeds hetzelfde album te maken. Het feit dat er vijf jaar zijn verstreken sinds ‘The Legacy Of Shi’ is zeker iets dat een aantal verschillen heeft gemaakt. Ik ben niet dezelfde persoon als vijf jaar geleden, dus de muziek die ik ga schrijven zal niet dezelfde zijn. We proberen altijd iets anders uit te brengen, maar vooral iets waar we van houden en waar we blij van worden.
Jullie grootste fan basis ligt in het Verre Oosten. Hoe is het om daar te touren?
Touren in Japan is altijd geweldig. De mensen zijn er zo aardig en toegewijd. Dat is de plek waar alles wat we doen heel logisch is. We vinden het ook altijd leuk om rond te lopen op de locaties waar we spelen. Elke straat, hoek, gebouw, zijn een inspiratiebron voor ons. Het is alsof je in een manga loopt (lacht).
Heb je nog de tijd om er wat cultuur op te snuiven of te winkelen als je in Japan op tour bent?
We proberen altijd wat langer te blijven voor of na de tour. We hebben onze favoriete plekken waar we telkens heen gaan om nieuwe figuren te kopen. We waren eind februari in Japan om een videoclip op te nemen, en we zijn natuurlijk naar een aantal goede plekken gegaan om spullen mee naar huis te nemen.
Jullie tekenden bij Nuclear Blast maar toen Markus Staiger Atomic Fire oprichtte, ben je hem naar daar gevolgd. Is jullie geloof in Markus zo sterk?
Markus was erg toegewijd aan de band en zette ons erg onder druk toen ‘WelcAme’ uitkwam. Hij besloot de band te tekenen nadat hij ons live had gezien op het Summer Breeze festival. Toen hij besloot om Atomic Fire op te richten, vertelde hij ons dat hij een aantal bands waar hij van houdt, mee wilde nemen, en wij maakten er deel van uit. Het was een voor de hand liggende keuze om hem te volgen. Hij is een zeer waarheidsgetrouwe en eerlijke man, die van muziek houdt en dat recht vanuit het hart. Alles wat hij doet staat in het teken van muziek en dat is tegenwoordig moeilijk te vinden.
Er is maar één band met het Rise Of The Northstar geluid en dat is Rise Of The Northstar. Hoe trots ben je op dat eigen exclusieve geluid?
Bedankt! Het is moeilijk om hier objectief over te zijn (lacht). Maar we zien veel mensen die proberen ons geluid te definiëren of een woord te zeggen over onze muziekstijl en dat is altijd anders. Wat eigenlijk wel geweldig is. Ik denk dat dat gebeurt als mensen uit een andere muziekstijl komen en er iets samenhangends van proberen te maken.
Met welke band wil je ooit wel eens samen op de affiche staan?
Dat gaat toch wel Slipknot zijn. Daar droom ik al van sinds ik een tiener was.
In augustus kunnen we je live zien op het podium van Alcatraz Metal Fest. Wat drink je het liefst backstage na de show: sake, rode wijn, pastis of Belgisch bier?
Ik heb altijd zin in een Belgisch biertje. Dat is iets waar jullie heel erg sterk in zijn (lacht).
Ik wil je heel erg bedanken voor je tijd en moeite voor dit interview. Als je nog enkele laatste woorden met onze lezers wilt delen, ga je gang.
Bedankt voor het interview. Ik kan niet wachten om al onze fans uit België en Nederland te zien en naar het nieuwe album te luisteren. Ik hoop jullie op sommige shows te zien om samen met ons tegen Shi te vechten.
Social media