We worden kort welkom geheten, of ook niet, in een middeleeuws stadje, waarin een kerkelijke dienst gehouden wordt, alvorens te worden plat gebeukt door enkele hevige stoten doodsgeweld van de Oekraïense bende die zich Rattenfänger noemt. Heel veel extreme metal bands uit deze contreien zijn mij niet bekend: ik zou zelfs zeggen dat ik buiten Rattenfänger zelf, Drudkh, Khors, Blood Of Kingu, Nokturnal Mortum, Windswept, Hate Forest, Bergrizen en sinds kort 1914, geen enkele Oekraïense band ken, maar laat nu net een groot deel van genoemde bands de leden leveren voor Rattenfänger. Al die mannen spelen bij Drudkh, bijna iedereen zit bij Windswept en Precambrian en ze hebben allemaal een verleden bij Blood Of Kingu en/of Hate Forest.

De eerste plaat sinds het debuut uit 2012 heet ‘Geisslerlieder’ en heeft de moeilijke opdracht om even goed of beter te zijn dan ‘Epistolae Obscurorum Virorum’ tot een goed einde gebracht wat mij betreft. De stampende death metal op ‘Geisslerlieder’ dendert over het algemeen nog iets trager en minstens zo ‘heavy’ verder dan voorheen en is een ode aan de grondleggers en cultbands binnen de death metal scene. Denk 1990 en de bandnamen komen wel boven.

De zang van Roman Saenko is een putdiepe gorgel die je zou kunnen vergelijken met wat je bijvoorbeeld op een Spectral Voice album te horen krijgt en nu ik hier over nadenk is het muzikaal ook wel in die richting, maar dan veel meer rechttoe rechtaan, met simpelere riffs en minder diepgang, al zitten de songs toch genialer in elkaar dan je in eerste instantie denkt. Dat de teksten in het Latijn zijn, maakt geen bal uit trouwens, want die zijn toch onverstaanbaar. Heerlijke vetzakkerij blijft zich verder verspreiden in je schedel. Zo heeft ‘Pestarzt’ dat zaligmakende rockende death metal gevoel van een Obituary meets Asphyx meets Grave. En of het nu het dromerige in ‘Les Bons Hommes’, het slepende in ‘Materia Prima’, het verdoemde in ‘Sella Stercoraria‘ of het dreigende in ‘De Blasphemia In Latina Vulgaris’ is: elke song heeft z’n eigen stempel, al lijkt het album op het eerste zicht een droge pot doom/death. Natuurlijk zijn er ook hints naar Bolt Thrower en Autopsy, en ook recentere namen als Druid Lord, Hooded Menace en zelfs Krypts zijn te horen.

Als je ook nog maar iets goed vindt, al is het maar één enkele riff of één fragment van een refrein, aan één nummer van één van bovengenoemde bands, kan je deze ‘Geisslerlieder’ aanschaffen zonder verder na te denken. Dit is bijna letterlijk een samenvatting over death metal zoals het destijds bedoeld is, maar verwacht ook niets anders.