In augustus kwam het experimentele duo Radiant Knife met hun album ‘The Body’, welke anderhalve maand later opgevolgd wordt door dit album, ‘The Ghost’. De band raadt aan de albums achter elkaar te luisteren, zodat een compleet beeld ontstaat van wat zij doen. Mocht de term experimenteel je afschrikken, dat is in deze niet nodig, zoals in de recensie van ‘The Body’ te lezen is.

Waar ‘The Body’ zich bezighoudt met technische, zware nummers, biedt ‘The Ghost’ de ruimte aan iets langere composities die, zo stelt de band, meer ademen. Het album begint rustig en akoestisch, maar ‘The Grand Decay’ klinkt door de klagende zang allesbehalve opbeurend. Er zit ondanks het gebrek aan drums een drukkende zwaarte in het nummer en het wordt, als de elektrische gitaar en onheilspellende synthesizer worden ingezet, een mooie opbouw naar de volgende vijf tracks.

Op het vorige album gebeurden er veel dingen door elkaar, zij het op een ordelijke manier. Nu pakt Radiant Knife met elk nummer een idee en neemt de tijd om dat rustig te ontdekken en uit te werken. Bemoedigende, akoestische stukken worden afgewisseld door riff-gedreven herhalingen, waarbij ook de synthesizer een graag gehoorde gast is. De stem verandert tijdens dit album geleidelijk van die van een dromer naar die van een getergde ziel. Het resultaat is bijna etherisch – ongrijpbaar, in dat het helemaal goed voelt, maar ik er niet precies de vinger op kan leggen waar dat dan door komt. Ik zou de muziek dromerig kunnen noemen, ware het niet dat we door het geheel heen meer dan voldoende sonische grimmigheid te verduren krijgen. Maar het heeft wel een gunstige zweef-factor.

‘The Ghost’ is een waardige tweelingzuster van ‘The Body’. Heeft het een toegevoegde waarde om dit in twee delen uit te geven? Ja, dat heeft het, en wel omdat op deze manier beide albums meer gefocust zijn en meer indruk achter laten dan wanneer deze nummers kris kras door elkaar op één schijf waren gezet. Je hoort zo duidelijk de twee dingen waar Radiant Knife plezier aan beleeft en, zoals al aangegeven, als je de albums achter elkaar luistert vormt het zich vanzelf tot één complete entiteit.