Met de titels van de twee voorgaande releases van het Noorse gezelschap Phantom Fire weet je wel waar je mee te maken gaat hebben; ik heb het dan over de EP ‘Return Of The Goat’ en het album ‘The Bust Of Beelzebub’ (beide uit 2021) die inhoudelijk niet handelen over geurige lentebloemetjes of lieve puppy ogen. Nee, Phantom Fire (originele naam..) is groot leverancier in liedjes over hel en verdoemenis. Ik vraag me soms wel eens af of dat nooit gaat vervelen, nummers schrijven met titels als ‘Lucifer’, ‘Black Night’ (geen Deep Purple cover gelukkig) en, daar komt ‘ie: ‘Pentagram’. Zucht. Afijn, het zijn titels die allemaal zijn terug te vinden op het tweede album van Phantom Fire dat de titel ‘Eminente Lucifer Libertad’ mee kreeg.

Tekstueel heeft het product van de Noren dus een hele lange baard, maar hoe zit dat muzikaal? De eerste vier tracks van de plaat brengen wat eentonige recht toe recht aan death metal waarbij vooral de schelle productie van de gitaren in negatieve zin opvalt. Er zal met een bepaalde reden voor gekozen zijn om de gitaren zo schel in de mix te zetten maar mijn oren vonden dat op  den duur irritant worden. Het album wordt op drie plekken onderbroken door tracks die één gesproken woord bevatten: track 2 (‘Eminente’), track 6 (‘Lucifer’) en track 10 (‘Libertad’). Voor de puzzelaars onder ons: samen inderdaad de titel van het album. Grappig bedacht maar het haalt de vaart uit het album en de plaat bevat dus eigenlijk niet elf, maar acht nummers.

Interessant wordt het pas wanneer de band gaat experimenteren, want wat Phantom Fire laat horen op ‘Satanic Messenger’ (over de titel ga ik het maar niet hebben) is de band woest aan de gang met allerhande elektronica wat echt spannend overkomt. Zo hoort dat! Verras uw luisteraar! Ook het lange ‘De Taptes Dans’ verdient dikke bonuspunten vanwege de goed werkende combinatie van Oosterse gitaarlijnen en tegen black metal aanliggende tegendraadse zang/brul lijnen. Hiermee bewijzen de twee heren (denk ik, hun schuilnamen zijn “KG” en “Heavy Metal Eld”) toch wel  wat in hun mars te hebben. Ook het epische ‘Pentagram’ is, zeker de eerste helft, een lekker nummer te noemen. Doe de volgende keer toch maar een extra jaartje aan de nummers werken alvorens tot release over te gaan. Het zit er wel in maar het komt er met deze release nog niet helemaal uit.