Welkom allemaal bij deze geleide meditatie, les één van de cursus Zingeving in onzekere tijden. Ik hoop dat jullie het cursusmateriaal hebben ontvangen, het album ‘7’ van Papir? Mooi, dan kunnen we beginnen. Ga gemakkelijk zitten, of liever nog, ga liggen. Ja, schuif het meubilair aan de kant en vind een plek waar je languit kunt liggen, met je benen iets uit elkaar en je armen naast je lichaam. Ontspan.

Alles wat je tijdens deze oefening ervaart is goed. Het doel is  de ervaring, wat die dan ook is. Elk gevoel en elke ervaring is helemaal goed. Het is jouw gevoel en jouw ervaring.

Sluit nu je ogen en… O wacht, zet wel eerst de plaat op. Ja, ik weet het, een cd of zo’n stelletjes mp3’s, Spotify desnoods, was nu makkelijker geweest, maar ja… artiesten hè? Ze zeggen dat het beter klinkt op vinyl, dus dan doen we dat maar. Wat wel weer prettig is, kant 1 is één nummer, dus dat scheelt weer gedoe, kunnen we in één ruk door.

Goed, de pickup loopt, iedereen is weer in de uitgangspositie. Sluit nu de ogen en richt je aandacht op je ademhaling en op de muziek. Merk hoe je ademhaling zich zonder dat je daar zelf iets aan doet aanpast aan de geluidsgolven die als het warme water op het strand van een onbewoond koraaleiland vijfhonderd kilometer ten zuidoosten van Tahiti langs je benen stroomt terwijl je in de branding ligt en een beeldschone Polynesische in de verte naar je zwaait. Hmm… ik dwaal af. Voel hoe je lichaam in en uit ademt, hoe de lucht je lichaam instroomt en hoe die, zonder dat je er iets voor hoeft te doen, je lichaam weer verlaat.

Alles gaat vanzelf, je lichaam is een wonderlijke en gevoelige machine, een instrument ook dat je in staat stelt dit bijzondere leven te ervaren en deze muziek te horen. Let op je ademhaling. Je ademhaling bestaat uit vier fases. Je ademt in, je wacht even, je ademt uit en je wacht weer even voor je opnieuw inademt. Eigenlijk is het net een viertaktmotor, maar dan zonder de uitlaatgassen. Nou ja, eh.. ik ken mensen. Sorry, ik dwaal weer af.

Deze plaat, het cursusmateriaal, bestaat ook uit vier fases. Fase 1, ‘7.1’ genaamd, is nu afgelopen. Zij die de executive version hebben besteld staan nu op en draaien de plaat om voor kant 2. De rest, de sloebers, kan gewoon blijven liggen.

De meditatie gaat nu verder met fase 2. Inderdaad, ‘7.2’. Je zult merken dat je langzaam een stadium bereikt waarin alles in elkaar overgaat, grenzen vervagen en dimensies onduidelijke begrippen worden. Er is wel iets veranderd nu, behalve de zwoele golfstroom van de gitaar is er nu de hartslag van een uitgekleed drumstel. Ik wil je afraden je hartslag te synchroniseren met deze drumbeat, we hebben niet voldoende defibrillators voor iedereen.

Voel je lichaam. Voel je tenen. Voel je onderbenen. Voel je bovenbenen. Voel je buik. Voel je borstkas, voel je rug van je stuitje tot helemaal bovenaan bij je nek. Voel je hals. Voel je mond, je neus, je ogen en tenslotte je haarwortels. Als het goed is zijn ze er allemaal en zo niet, het is niet erg, je mag er toch zijn.

Terwijl we zweven op de klanken van de muziek denken we aan dingen die ons een prettig gevoel geven. Denk aan een mooi landschap, een vriend of een vriendin, je favoriete spijkerbroek, een mooie ervaring. Alles is goed. Merk hoe je, gestuurd door de muziek, plaatsen bereikt waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. Papir is sterker dan keiharde steen.

Geniet nog even – in deze staat van volkomen ontspanning van de laatste tonen van ‘7’ en word je nu weer langzaam bewust van je lichaam. Keer terug in de ruimte waar we onze reis begonnen en open je ogen. De plaat is afgelopen, welkom terug.