Zweden en death metal gaan al decennia hand in hand. Het Scandinavische land en dan met name de steden Gothenburg en Stockholm, zijn nog steeds broeihaarden van metalen talent. Er zit daar gewoon wat in het water, zo lijkt het. Nu is het ook weer niet zo dat er dagelijks een nieuwe Opeth, Entombed of Scar Symmetry opstaat, maar regelmatig vallen er Zweedse promo’s van nieuwe death metal bandjes op de mat van de Arrow/Lords of Metal redactie.

Omnicidal (een woord dat zich laat vertalen als de complete vernietiging van menselijk leven na een nucleaire oorlog) is een band die een dappere poging doet om naar de rij van succesvolle Zweedse death metal bands te promoveren. ‘The Omnicidalist’ is het debuut van Sebastian Sveldlund (vocalen, gitaar), Fredrik Jordanius (gitaar), Andreas Strandh (bas) en Stefan Jansson (slagwerk). De band produceerde zichzelf (slaggitaar, bas en drums werden zelfs live opgenomen) en liet het geheel door Mikael Andersson mixen.

De sound van dit debuut is, ondanks het ongetwijfeld niet enorm hoge opnamebudget, helemaal niet slecht. Gelukkig is de klapperende basgitaar van Strandh goed te horen in de meeste nummers (‘Infernum’) wat de brutaliteit maar ook swingbaarheid van de muziek ten goede komt. Jansson kleppert gedurende de nummers gelukkig niet constant met zijn dubbele bass pedaal waardoor de nummers een lekker tempo hebben waar je haren lekker op kunnen dansen als je aan het headbangen bent.

Naast death metal zijn ook de thrash invloeden duidelijk hoorbaar (opener ‘By Knife’ is daar een voorbeeld van, of het begin van ‘The Neverborn’) maar dat maakt de afwisseling van het geheel juist compleet. Het enige waar deze mannen nog mee aan de slag kunnen is de kwaliteit en de opbouw van de nummers zelf. Na een aantal luisterbeurten merk ik dat eigenlijk niet één compositie beklijft in mijn grijze massa. Wat lekkere hooks of een meebrulbaar refreintje doet wat dat betreft wonderen. Omnicidal staat echter aan het begin van hun carrière dus voor verbetering van de songs is nog alle tijd.