Norma Jean draait al mee sinds 1997 en brengt met ‘All Hail’ hun achtste studioalbum uit. Het is ook een van die bands waar er geen enkel stichtend lid nog bij zit. Zanger/gitarist Cory Brandan die erbij kwam in 2005 is tegenwoordig de man om wie het allemaal gaat. Het bijhouden van de overige bandleden en sessiemuzikanten is een bijna onbegonnen werk. Twee andere namen die in de discografie genoemd worden zijn toermuzikanten Grayson Stewart als gitarist en Mark Putman op de drums.

Het grote punt van herkenning is nog steeds die chaotische hardcore waar je als luisteraar dol van wordt maar die ook heel verslavend werkt. Met hun drang om te experimenteren kan ‘All Hail’ zeker bestempeld worden als een progressief hardcore album. Het hele album draait om emoties. Woedebuien zijn er volop aanwezig. Maar ook verdriet en wanhoop worden hier uitgeschreeuwd. Hardcore en noise wisselen elkaar frequent af. ‘[Mind Over Mind]’ is een goed voorbeeld van een zo een agressief klinkend nummer gevuld met distortion gitaargeweld en vinnige riffs. Cory laat zich helemaal gaan in agressieve zangpartijen en brult zijn woede uit. De refreinen zijn wat beheerster en hebben zelfs een beetje weg van Tool. ‘Landslide Defeater’ is nog zo een uitstekend maar stevig stuk waarbij vooral de razende zang van Cory domineert. Het wordt afgelost door ‘Full Circle In Under A Minute’. De agressie is wat weggezakt en maakt plaats voor ritme en harmonie compleet met een portie noise en post hardcore. Verspreid over de veertien nummers zijn enkele kortere intermezzo’s voorzien waarbij gesampelde stemmen vermengd worden met gekmakende keyboards. Op het laatste kwart van het album, wordt meer de kaart van emotioneel geladen nummers getrokken. Cory zingt hoofdzakelijk nog clean en laat een emotioneel geladen stem horen. Vooral ‘Anna’ maakt heel wat indruk met zijn sombere inhoud. Anna was een hevige fan en werd een goede vriendin van de band. Ze overleed dezelfde dag dat het schrijfproces begon. Het nummer is een mooi eerbetoon en herinnering aan haar.

Norma Jean er in toch maar terug in geslaagd een fascinerend hardcore album te maken dat bol staat van afwisseling en innovatie. Geen spaander wordt heel gelaten van de toch al geteisterde trommelvliezen. Het laatste kwartier wordt je als luisteraar mooi gezalfd en laat de band zich van een andere kant horen. Hoewel het hier meer om alternatieve rock draait, zal het je zeker niet onbewogen laten.