Dan is het tijd voor Myles Kennedy. Ik heb er alleen maar meer zin in gekregen, dat hebben die zweedse mannen goed  voor elkaar. Myles begint met Wake Me When It’s Over en dit nummer vliegt er meteen lekker in. Al lijkt hij wel last te hebben met zijn in ear monitor, maar dat geeft niet heel veel verschil voor het toegestroomde publiek in de uitverkochte mainstage. Dit “probleem” duurt ongeveer 4 nummers maar onder tussen is Sir Kennedy goed op dreef en heeft hij al nummers van verschillende albums geetaleerd waaronder ‘High” van zijn band The Mayfield Four. Hij geeft een fijn compliment aan de organisator en 013.

Myles speelt op verschillende gitaren 1 daarvan is een dobro, en het geluid in combinatie met de slide is zo lekker. Ik wil ook de band die Myles vanavond bij heeft niet voorbij laten gaan want wat klinkt het allemaal super strak. Drummer Zia Uddin is van ongekende klasse en zijn bandmaat op bas Tim Tournier speelt heel sober maar hierdoor kan Myles Kennedy accelereren op gitaar.

Met nummers als “Devil On The Wall” , “Haunted By Design” en “Year Of The Tiger” komen er wel een paar favorieten voorbij en het publiek zingt alles mee. Myles doet ook nog een paar nummers alleen op het podium. Het Alter Bridge nummer “All Ends Well” komt met akoestische gitaar extra gevoelig over. Hij doet ook een hele gave versie van het Slash nummer “World On Fire” op dobro. Als ik de avond kort moet omschrijven mindblowing en dit gaat dan vooral over het bereik van Myles Kennedy wat heeft die man een mooie stem.

Ik heb weer een super avond gehad en als ik zo rond kijk nog meer mensen met mij.