Wie zich Mr. Bungle, een van de vele bands/projecten van Mike Patton, nog kan herinneren die zal vooral terugdenken aan de grenzeloze gekte die het voornaamste kenmerk van de band was. Noem het experimenteel, noem het avant-garde, Mr. Bungle was de muzikale belichaming van het woord eclectisme. De band schakelde moeiteloos, vaak binnen een enkel nummer van heavy metal naar jazz, vervolgens naar ska, funk of disco en gebruikte daarbij liefst zoveel mogelijk ongebruikelijke maatsoorten en instrumenten. Wat minder mensen weten, zelfs veel fans niet, is dat Mr. Bungle ooit begon als een pure thrash metal band, in de hoogtijdagen van de Bay Area thrash midden jaren tachtig. Het bewijs van deze eerste incarnatie van Mr. Bungle als metal band is de eerste demo uit 1986, ‘The Raging Wrath of the Easter Bunny’. Deze cassette, die zelfs in recent geremasterde uitvoering ongelooflijk lo-fi en amateuristisch klinkt, laat een band horen die zich door een aantal trommelvlies splijtende thrash en speed metal songs werkt met een paar eigenaardige intermezzi die achteraf gezien een voorproefje waren van de latere Mr. Bungle. Zo is er ‘Hypocrites’, dat in de basis een hardcore crossover song is zoals in die tijd populair was, maar na enige tijd zonder enige waarschuwing verandert in een skanummer en vervolgens wordt doorspekt met allerlei citaten van bekende en minder bekende rocksongs. Iets waar Mr. Bungle later, vooral tijdens liveshows, een vaste routine van zou maken.

Mr. Bungle maakte na ‘The Raging Wrath…’ nog drie demo’s en wist op basis daarvan een platendeal met Warner Bros in de wacht te slepen, al zal het feit dat Mike Patton intussen een bijbaan had als zanger van Faith No More ongetwijfeld hebben geholpen. Na jarenlang steeds extravaganter en onvoorspelbaarder te worden zetten de leden van Mr. Bungle in 2000 er een punt achter. Maar zoals wel vaker, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en eind 2019 kwam het bericht dat de originele leden van de band, zanger Mike Patton, gitarist Trey Spruance en bassist Trevor Dunn weer samen zouden komen om Mr. Bungle nieuw leven in te blazen als thrash metal band. Back to the roots dus. Een aantal optredens werd aangekondigd waarbij de ‘Raging Wrath of the Easter Bunny’ demo in zijn geheel zou worden gespeeld, met als klap op de vuurpijl de toevoeging van gitarist Scott Ian (van Anthrax) en drummer Dave Lombardo (van onder andere Slayer). De shows smaakten naar meer en de hervormde band dook de studio in om nu eindelijk eens een normaal beluisterbare, professioneel geproduceerde versie van de Easter Bunny demo op te nemen.

Het resultaat van deze opnamesessies ligt nu, 34 jaar na de oorspronkelijke release van de demo, voor ons. Het zijn grotendeels dezelfde nummers, aangevuld met drie niet eerder uitgebrachte songs uit dezelfde periode. Deze “nieuwe” songs passen naadloos bij wat is opnieuw opgenomen en lijken vooral te zijn toegevoegd omdat krap een half uurtje wel erg kort is. Vulmateriaal dus, wat niet verrassend is, lang geleden is tenslotte al eens besloten om deze tracks op de plank te laten liggen. Opvallend is dat juist die tracks waarmee Mr. Bungle zo’n invloedrijke band zou worden nu ontbreken of in een minder vervreemdende versie zijn opgenomen. Zo is van  ‘Hypocrites’ een behoorlijk gewijzigde versie te horen. Ontdaan van de ska-sectie en gefuseerd met een bijzondere coverversie van S.O.D.’s ‘Speak English Or Die’. S.O.D., Stormtroopers Of Death, was dat niet die andere band van Anthrax gitarist Scott Ian? Inderdaad, en zo is de cirkel rond. ‘Evil Satan’, de song die nog het meest vooruitverwees naar de latere Mr. Bungle, een chaotische jam met percussie en blazers, is helemaal afwezig. Jammer? Uit historisch oogpunt misschien, maar ik mis de track niet echt.

De opnieuw opgenomen versie van de demo klinkt oneindig veel beter dan het origineel maar zal nooit dezelfde legendarische status krijgen als die beroerd klinkende cassette uit 1986. Daarvoor is de wereld teveel veranderd. Thrash metal is anno 2020 bijna verworden tot “classic” metal en niet meer de extreme metal van weleer. Dat is het noodlot van alle extreme metal. Wie vandaag de dag de debuutalbums van Black Sabbath, Venom of Emperor (om maar wat voorbeelden te noemen) beluistert, kan zich bijna niet voorstellen hoe revolutionair, hoe beeldenstormend anders die platen ooit waren. Als je ‘The Raging Wrath Of The Easter Bunny’ in de opgepoetste versie met 34 jaar muziekervaring hoort, dan hoor je vooral een vermakelijk punky thrash metal album zonder echte uitschieters (maar ook zonder overbodige, minder goede songs) en is bijna niet voor te stellen dat dit dezelfde band is die later met tracks als ‘Caroussel’ en ‘Travolta’ zou komen (of kwam, afhankelijk van hoe je er naar kijkt). De ‘Raging Wrath’ demo is vooral met terugwerkende kracht legendarisch omdat het het absolute begin van een later revolutionaire band laat horen. Hoe het ook zij, de herboren Mr. Bungle lijkt er zin in te hebben. Nu maar afwachten of er ook nog echt nieuw materiaal aan zit te komen of dat het bij dit veredeld jeugdsentiment blijft.