De Italiaanse neoklassieke hardrock-band Moon Reversie blijkt toch best wel een verrassend goede nieuwkomer te zijn in de scene. Alhoewel, nieuwkomer? De oorsprong van de band dateert al van 2012 toen gitarist Luca Poma besloot om een nieuwe band op te richten om zoals ze zeggen zijn ei beter kwijt te kunnen. Hij had reeds veel ervaring opgedaan aan de zijde van onder meer Uli Jon Roth, Kee Marcello en Vinnie Moore en vond het tijd om zijn eigen ding te gaan doen. Waarom het zolang geduurd heeft voordat dit gelijknamige debuutalbum op de markt is gekomen is me niet geheel duidelijk, maar duidelijk is wel dat het de moeite van het wachten waard is geweest.

Naast bandleider en gitaarvirtuoos Luca Poma (die op deze plaat ook de baspartijen voor zijn rekening heeft genomen) bestaat de band uit drummer Manuel Togni, keyboardspeler Nicola Leonesio en zanger Luca Pozzi. Laatstgenoemde heeft niet alleen de kracht om het prima song materiaal van passende vocalen te voorzien, maar hij is ook nog eens één van de weinige Italiaanse zangers die nagenoeg accentloos de Engelse taal machtig is. De absolute ster van deze plaat is (natuurlijk) gitarist Luca Poma, want met zijn enerverende riffs en inventieve en veelvuldig aanwezige solo’s steelt hij hier wel even de show. Gelukkig schiet hij niet door in egotripperij en mede daardoor zijn de elf nummers (+ intro ‘Into Glory’) zo sterk.

Het dreigende ‘Into Glory’ geeft al een goede indicatie van wat we kunnen verwachten, maar met ‘Forgiveness’ barst het feestje pas echt los. Hé, is dit de nieuwe plaat van Yngwie Malmsteen? Euh…nee, dat kan niet, want daar is de productie te goed voor! Echter, voor eenieder die een indicatie wil hebben van de muziekstijl die Moon Reverie speelt, dan is de heer Malmsteen en ook Iron Mask, de band van Dushan Petrossi, wel een aardige referentie. Over het algemeen is het aanwezige materiaal redelijk up-tempo van aard, met uitzondering van de sterke ballads ‘In My Heart’ en ‘Far Above’. Het kwaliteitsniveau van ‘Moon Reverie’ is behoorlijk hoog en consistent, maar met de instrumentale afsluiter ‘Moon Reverie Suite’ hebben we toch wel het paradepaardje van dit debuutalbum te pakken. Het nummer is zeer gevarieerd en kent meerdere akoestische en elektrische gitaarstukken en Luca Poma weet op beide gebieden te excelleren. Natuurlijk staat zijn gitaarspel op deze plaat in de schijnwerpers, maar hij bewijst niet alleen te kunnen spelen maar ook een goed nummer te kunnen schrijven en dat is uiteindelijk toch waar het allemaal om gaat. ‘Moon Reverie’ is een combinatie van prima song materiaal en een heerlijke muzikale invulling hiervan en dus kunnen we concluderen dat Luca Poma en zijn mannen een uitstekend debuut op de markt hebben gezet.