De volgens de bio van de Zweedse heavy metal band Mindless Sinner zeer indrukwekkende reünie in 2013 is volledig langs mij heengegaan. Ik weet niet of dat meer zegt over de band of over mezelf, maar het feit dat deze groep al sinds begin jaren tachtig (in nagenoeg dezelfde bezetting!) bestaat, is al bijzonder genoeg. Weliswaar was er tussen 1986 en 2013 sprake van een sabbatical periode, maar toch. Hoogtepunt in de loopbaan van de Zweden was een optreden op het ‘Keep it True’ festival in 2015. Wat de bandgeschiedenis betreft is Mindless Sinner wel een beetje te vergelijken met het Utrechtse Martyr: niet doorgebroken in de jaren tachtig, een flinke periode van stilte gevolgd door aantal albums in de jaren 2000, gemaakt vanuit de liefde voor metal.

Dat is op dit album goed te horen. Als we de pauze niet meetellen maken de bandleden al 35 jaar muziek met elkaar. Oefenen hebben ze dus genoeg gedaan. Meteen al bij de openingstrack en tevens titelnummer ‘Poltergeist’ is het samenspel retestrak. Als het om de titels van de nummers gaat kan ik me echter fronsende voorhoofden voorstellen, want ‘Heavy Metal Mayhem’, ‘Hammer of Thor’ en ‘Altar Of The King’ blinken niet echt uit in originaliteit.

In tegenstelling tot de songtitels zijn de nummers nergens oubollig te noemen. Sterker nog, Mindless Sinner zet een hele vette pot heavy power metal neer op dit alweer zesde album. Het muzikale straatje waarin de groep opereert is goed te vergelijken met een band als Hammerfall. De invloeden van Iron Maiden en Judas Priest zijn dan ook best te horen, maar nergens irritant te noemen. Zanger Christer Göransson mag zich heel in de verte het kleine neefje van Bruce Dickinson en Geoff Tate noemen vanwege de aanwezige vibrato in zijn stem. Knap dat je als metalzanger op deze leeftijd nog mee kunt komen, dat hoor ik wel eens anders. Het beste nummer van de plaat vind ik het afsluitende ‘Roll the Dice’ (weer zo’n mooie titel) dat is opgebouwd rond mooie melodieuze gitaarriffs van de beide snarenplukkers Magnus Danneblad en Jerker Edman. De productie van het album is helder en komt professioneel over, net als het artwork van Mats Engesten. Dat laatste zal op de LP beter tot zijn recht komen, want het album komt ook op vinyl uit.