Midnight is één van de bands die eigenlijk altijd precies dat leveren wat je van hun verwacht : pure blasfemie! En ik denk dat niets de sound van de eenmansband rond om oprichter Athenar beter kan beschrijven dan hun eigen worden “Fucking Speed ​​And Darkness”, de eerste titel van het nieuwste hels gebroed van Midnight. Het is namelijk de perfecte omschrijving voor alles wat je van hun kan verwachten.  

Ik zelf ben geneigd om de stempel black’n roll op de muziek te drukken, maar eerlijk gezegd zou dit al die invloeden die Midnight in hun muziek weet combineren, niet gerecht worden. De diversiteit voert ons over heavy metal a la Judas Priest, Motörhead en ouderwetse black metal in form van Venom. Athenar zal trouwens niet voor het eerst horen dat zijn stem ontzettend aan Cronos doet denken. Desalniettemin blijft het geluid van Midnight nog net een stukje grijpender en grooviger dan de gewoonlijke metal. Dit komt niet alleen door de combinatie met rock’n roll, maar vooral door de punkinvloeden krijgt de sound van Midnight echt nog even een extra ruw en ongelikt karakter en met verloop van tijd hebben hun hier een bepaalde zekerheid in ontwikkeld en een volledig uniek sound weten te creëren.  

Ondertussen kregen hun zelfs de kans om een ​​contract te tekenen met Metal Blade, een label dat in de jaren 80 van de vorige eeuw albums van Slayer, Nasty Savage of Hallowed Eve uitbracht. Platen die door de jaren heen in onze geheugens zijn gegrift. Ook ‘Rebirth By Blasphemy’ heeft dit potentieel in al zijn eenvoud en directheid. Geen franjes, maar een heleboel aanstekelijke riffs. ‘Rebirth By Blasphemy’ is gegarandeerd een wedergeboorte. De mogelijkheid om nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe kansen te grijpen. Voor mij is het nieuwste Midnight-album nu al een van mijn muzikale hoogtepunten van 2020 en ik kan niet wachten deze of andere song in Juli op het Dynamo Metalfest live te mogen horen.