Kilmara is een melodieuze power metal band uit Barcelona, opgericht in 2003. Met ‘Journey To The Sun’ presenteren ze hun vijfde studioalbum, de opvolger van ‘Across The Realms Of Time’ uit 2018. Daarop koos men een 180° bocht van muzikale stijl. Veel melodieuzer dan voorheen, maar we kunnen melden dat de nieuweling allesbehalve soft of gelikt klinkt.

Met de toevoeging van nieuwe leden Eric Killer achter de drums en gitarist/toetsenist en producer Carles Salsa heeft men een extra injectie energie en daadkracht verworven dat zich ook laat gelden op het podium, want als we dit schrijven is de band een uitgebreide Europese tournee begonnen met Dynazty en Nanowar Of Steel. Er is aan alles gedacht bij het creëren van ‘Journey To The Sun’. Bezieler en gitarist John Portillo blijft de oprichter en houdt alles in de gaten. Met Daniel Ponce heeft men een puike zanger met zuivere stem en gitaarsolo’s zorgen alom voor de kers op de taart.

Wel heeft men een flinke lading synthesizers toegevoegd aan het kerngeluid. Dat vindt zijn oorzaak in het feit dat het verhaal van ‘Journey To The Sun’ zich afspeelt in de jaren tachtig van de vorige eeuw. U raadt het al, men vertrekt met de beste bedoelingen naar de zon om daar een nieuwe kolonie te stichten. Het doel dat men wil bereiken is haalbaar als de mensen er allemaal achter staan en meer van die streefdoelen zijn schering en inslag. Muzikaal vertaalt zich dat in een flink aantal vlotte, uptempo nummers die simpel maar effectief zijn. Na een grootse intro is er het snel rockende titelnummer, het van levendige arpeggio’s voorziene ‘Alliance Of The Free’ en het stotende ‘Wildfire’. In de video die als tweede werd gelanceerd ‘Chances’, horen we eerst sensitieve zang en akoestische gitaren, maar er komt een sterk refrein aan te pas met meer punch. ‘Power Of The Mind’ klinkt wat donkerder en is zeker niet mis. In ‘Take Me Back’ horen we een duet tussen Daniel Ponce en de New Horizon zanger Daniel Heiman. En dan is er nog de ‘5bits’ versie van het titelnummer wat niet meer is dan een melodieuze versie met alle melodieën op synthesizer. Dat had men beter als laatste gezet, want nu is het een onderbreking vooraleer de akoestische ballade ‘Journey To The Rising Sun’ langskomt, maar dat is waarschijnlijk ook een bonustrack. Al bij al een album waar (bijna) alles aan klopt als je van melodieuze power metal in de stijl van vroege Rhapsody of HammerFall houdt.