Samen met The Flower Kings en Ritual vertegenwoordigt Kaipa de top van Zweedse prog/symforock. Ze werden sterk geïnspireerd door (vooral) Yes en Genesis, maar Kaipa gaat ook al mee sinds 1975, nota bene het jaar waarin Genesis op tournee ging voor ‘The Lamb Lies Down On Broadway’ en Yes voor ’Relayer’. Kaipa heeft tussen 1982 en 2002 wel een break genomen, maar sindsdien leveren ze terug regelmatig een nieuwe schijf af.

De progressieve rock van Kaipa werd altijd verfraaid met enige folk invloeden, ook nu zijn die mondjesmaat aanwezig. Hans Lundin is hier de bezieler van de groep die op dit veertiende studioalbum ‘Urskog’ met de Engelsman Darby Todd een nieuwe drummer introduceert. Voor de rest is de bezetting ongewijzigd gebleven en de muzikale formule ook. We hebben ook weer een aangename leidraad die doorheen het album loopt, dat is altijd leuk om daar even bij stil te staan. Zo spant het eerste van de zes nummers de kroon wat lengte betreft (19 minuten), maar het vormt het begin van een avontuurlijke trip door de Zweedse wildernis en het veranderen van de seizoenen. ‘The Frozen Dead Of The Night’ neemt ons mee van de koude, barre wintertijd naar de eerste tekenen van de lente. Dit houdt de belofte van een nieuwe start in. Het valt me op hoezeer dit album geënt is op toetsen. Natuurlijk is dit normaal wanneer een toetsenist de songs schrijft, maar we gaan nog een stapje verder: toen Hans Lundin in 2018, een jaar na de release van vorig album ‘Children Of The Sounds’, aan het songmateriaal voor ‘Urskog’ begon te schrijven, werkte hij simultaan aan een 6 CD box van zijn solocarrière. Het herbekijken van zijn solomateriaal heeft een invloed gehad op de songs die hij toen voor Kaipa schreef.

De openingstrack vangt aan met weemoedige, vrij hoge zang van Patrik Lundström. Hij wordt begeleid door een brede waaier aan Hammondorgel, keyboards en moog. Slechts af en toe duikt er een gitaarsolo op van Per Nilsson, dan weer krijgt de zang een streepje ruimte om vanuit putje winter de lente te verwelkomen. Er wordt beheerst gespeeld zonder aan bevlogenheid in te boeten. ‘In A World Of Pines’ reflecteert over eindeloze wouden en daarbij treedt de lieflijke, vrouwelijke zang van Aleena Gibson op de voorgrond. Een symfonische start met een hoge gil kondigt de in het Zweeds gezongen titeltrack aan, ‘Urskog’ betekent oerwoud en het is fijn om daarin te verdwalen. Dat kunnen we volop in het instrumentale en door fusion beïnvloede ‘Wilderness Excursion’ en zoals de titel aangeeft gaat dit alle kanten uit. Vioolspel geeft ‘In The Wastelands Of My Mind’ dan weer een klassiek aandoende start, maar met de zang komt de verhalende folklore volop tot uiting. Als besluit nog een kwartier progressieve rock in ‘The Bitter Setting Sun’. Na drie minuten horen we weemoedige zang en betekent dit in het concept dat we afscheid moeten nemen van de zomer en alle herinneringen aan dat seizoen opbergen, om de sfeer van vallende bladeren en mistige herfstdagen in ons leven te verwelkomen. Deze uitnodiging om de Zweedse oerbossen op een symfonische progmanier te ontdekken zal wederom erg in de smaak vallen bij fans van het genre, want dit is welluidend vakwerk.