Eenenzestig kaarsjes mocht hij op 4 april jongstleden uitblazen, Harry Conklin, ‘The Tyrant’ voor intimi. De Amerikaan had Titan Force, Riot, The Three Tremors en meest recent Satan’s Host als broodheren, maar is toch het meest bekend als frontman van het heavy metal instituut Jag Panzer.

Ik noem de leeftijd van Tyrant met een reden. Op het nieuwe, dertiende album van Jag Panzer, ‘The Hollowed’ is namelijk in geen velden of wegen sleet op de stembanden van de man te bespeuren. Bijzonder voor zo’n vent op leeftijd. Het is meteen één van de dingen die in positieve zin opvalt op ‘The Hallowed’, dat bovendien een conceptalbum blijkt te zijn dat handelt over een groep van vijf personen dat in een winters landschap een nieuw thuis tracht te vinden en onderweg met verschillende uitdagingen te maken krijgt.

Dat voor wat betreft het verhaal(tje), dat middels stukjes gesproken tekst duidelijk(er) wordt voor de luisteraar. Als het om de muziek gaat krijg je als Jag Panzer fan te horen wat je verwacht. Lekkere heavy metal, soms in de gitaarlijnen (Mark Briody en Ken Rodarte) schurend tegen thrash aan (de openingstrack ‘Bound As One’ of ‘Stronger Than You Know’ bijvoorbeeld) en soms meer richting power metal (‘Ties That Bind’). Rodarte is overigens een prima gitarist maar moet het wel afleggen tegen zijn voorganger Joey Tafolla.

Kosten noch moeite zijn gespaard om van ‘The Hollowed’ een waardig album te maken in de Jag Panzer discografie. Zo deed Maor Appelbaum (Faith No More, Candlemass) de mastering en werd voor het artwork opnieuw Dusan Markovic (Angel Witch, Virgin Steele) aangetrokken. Markovic is ook verantwoordelijk voor de hoes van Jag Panzer’s ‘The Deviant Chord’ (2017). Voor de productie van de bas (John Teltley) en drums (Rikard Stjernquist) werd de van Alice Cooper en Fifth Angel bekende trommelaar Ken Mary ingehuurd. De mix is van Jim Morris die werd gedaan in de beroemde Morrisound Studios. Met het geluid zit het dus wel snor.

Slechte nummers staan er niet op ‘The Hallowed’. Hier en daar klinken de composities wel een beetje oubollig, zeker wanneer er sprake is van meezing refreintjes zoals op ‘Onward We Toil’ waarvan het intro trouwens erg veel weg heeft van ‘Harverster Of Sorrow’ van Metallica. Zoals het hoort op een conceptalbum is het lekkerste tot het laatst bewaard: het ruim negen minuten klokkende ‘Last Rites’ is een mooi en afwisselend opgebouwde compositie dat bovendien wat verrassingen kent als het gaat om de arrangementen. Violen, belletjes en Keltische melodieën op een Jag Panzer album? Het werkt!