Met Isenordal maakten we al kennis tijdens de Antwerpse release party van het nieuwe Officium Triste album, waarop het Amerikaanse gezelschap een eigenzinnige performance speelde. Isenordal is een zeskoppige band uit het regenachtige Seattle. Zij brachten dit debuutalbum ‘Shores Of Mourning’ in eigen beheer uit in 2017, maar gelukkig krijgt dit doomy black metal album met neo folk passages nu een wereldwijde uitgave door Prophecy Productions.

De band geeft veel ruimte aan akoestische instrumenten: gitaren, viola en grand piano… ze worden introvert en bedachtzaam opgediend in lange stukken van de zes uitgebreide composities. Om even daarna te accelereren met ijzige black metal screams. Maar de zangpartijen zijn erg verscheiden. Naargelang de instrumentatie horen we naast de bovenvermelde grimmigheid ook lage death grunts, serene samenzang en incidenteel ook cleane vrouwenzang. Voor dit laatste is Marisa Kay Janke verantwoordelijk, maar het dient gezegd dat haar viola ook een flink deel van het totaalgeluid domineert. Met dit uiterst weemoedig spel kunnen we met recht stellen dat ‘Shores Of Mourning’ daadwerkelijk ‘een studie over verlies is, zoals de band dit zo ambitieus aangeeft.

In de heftige passages treedt een wazige tendens op – zang opmerkelijk veel op de achtergrond – mogelijk bewust gedaan om de afwezige geestesgesteldheid van zij die treuren te illustreren. Of de band ziet al die vocale diversiteit als een additioneel instrument. In elk geval heeft Prophecy er goed aan gedaan om deze band ook in Europa te introduceren.