Hey man, fijn dat je even tijd voor me hebt! Het is inmiddels twee jaar geleden dat we elkaar spraken. Toen was ‘Vector’ bijna uit, nu is ‘Virus’ uit. Hoe is ’t met je?
Goed, thanks! Na ‘Vector’ hebben we belachelijk veel getourd, en 2018-2019 was daardoor echt de drukste periode die we als band gehad hebben, denk ik. Maar net als voor de rest van de wereld gooide het COVID virus ook voor ons roet in het eten; toen we halverwege de tour waren met Devin Townsend in maart, moesten we ineens naar huis en konden we niet meer verder. Het was zo abrupt en surreëel en opeens kwam alles heel dichtbij. Het was ook nog eens een behoorlijke klus om iedereen heelhuids thuis te krijgen. Om maar het meeste uit onze tijd thuis te halen hebben we met Haken recentelijk een twitch account opgestart waarop we quiz avondjes organiseren, Q&A sessies doen en een beetje praten over de ontwikkeling van ‘Virus’. Het is echt top om op die manier met de fans in contact te blijven terwijl iedereen thuis zit.

Is het als muzikant anders om te leven met het virus, of denk je dat de situatie bij iedereen wel hetzelfde is?
Sinds dat we terug zijn van de tour met Devin Townsend, zitten we in lockdown thuis. Als muzikant heb ik het gevoel hier jaren voor te hebben getraind, haha. Thuis in mijn studio ben ik in mijn natuurlijke habitat en social distance ik me ’n ongeluk! We hadden wel het geluk dat eigenlijk alles voor ‘Virus’ al klaar was, en dat we dat niet nog hoefde te doen bij thuiskomst, want anders hadden we wel echt een probleem gehad. Nu alles in de UK weer een beetje op gang aan het komen is, beseffen we pas hoe ongeëvenaard deze situatie is. Het is ook erg lastig om te zeggen hoe zwaar de muziekindustrie het te verduren gaat krijgen. Ik hoop dat mensen zich volgend jaar in ieder geval weer veilig genoeg voelen om naar shows te komen…

Voordat ik je flink het vuur aan de schenen wil gaan leggen over ‘Virus’, wil ik je uitgebreid feliciteren en complimenteren voor je soloplaat ‘The Cocoon’ die vorig jaar is uitgekomen. Die plaat doet echt precies wat ik de afgelopen jaren heb gemist in de prog en de solospots voor onder andere Jordan Rudess (Dream Theater) en Ben Levin (Bent Knee) zijn echt fantastisch! Vanwaar dit moment om je plaat uit te brengen en hoe is die tot stand gekomen?
Wow, thanks! Gaaf dat je die guest spots tof vindt, ik was als een kind in een snoepwinkel zo blij toen ik ze heb kunnen fixen. Die heren waren super om mee te werken. En natuurlijk drummer Matt Lynch en bassist Connor Green niet te vergeten, want die hebben de muziek echt naar een nieuw niveau getild. Ik heb ‘The Cocoon’ zelfstandig uitgebracht, en daardoor heeft ’t misschien niet zoveel aandacht gekregen als het zou kunnen hebben gehad. Ik heb het plan om het project zo natuurlijk mogelijk te laten bewegen en zie vanzelf wel waar het me heen leidt. Het plan voor een soloplaat heb ik al heel lang liggen, maar zo’n 4 jaar geleden ben ik begonnen met schrijven. Rond die tijd werd het schrijven voor Haken ook een stuk meer een “samen-dingetje” en hoefde ik daar niet meer alles te schrijven en dus had ik meer tijd over voor mijn eigen materiaal. Uiteindelijk heb ik zo’n twee platen aan materiaal geschreven.

Top. Tijd voor de vragen omtrent ‘Virus’! De plaat is nu eindelijk uit na een aantal korte uitstellen. Voor mij persoonlijke voelt het als een logische evolutie van de sound op ‘Vector’ en ik heb begrepen dat het conceptueel ook een vervolg is?
Volledig mee eens, en ja – ‘Virus’ gaat verder op veel van de heavy fundering die we met ‘Vector’ hebben gelegd, maar gaat ook geregeld z’n eigen kant op. De sound is hierdoor in mijn oren eclectischer en voller geworden. ’Tis daarnaast ook ons meest samenhangende werk en dat is altijd een van onze doelen geweest. Je bent continu aan het jongleren met “samenhang” en “uiteenlopendheid” en die balans is soms moeilijk te vinden, maar wel iets waar we altijd mee bezig zijn.

Jullie hebben ervoor gekozen om de opener als eerste single uit te brengen in de vorm van ‘Prosthetic’, en volgens mij heeft dat nummer een beetje hetzelfde doel als ‘The Good Doctor’ had op ‘Vector. Zo slaan jullie een bruggetje tussen de twee albums. Hoe zou jij dat nummer omschrijven op de plaat?
Je hebt volkomen gelijk! ‘Prosthetic’ is voor ons een soort samenvatting van wat we op ‘Vector’ hebben neergezet en maakt de luisteraar klaar voor wat er komen gaat op ‘Virus’. We hadden de plaat afgespeeld voor ons label en die kozen gelijk ‘Prosthetic’ als eerste single. Toevallig was dat ook onze eerste keus, dus dat vulde elkaar goed aan. Hij is als een van de beste singles ontvangen door de fans, en dat geeft een goed gevoel. Omdat het nummer erg gitaar-gecentreerd is, zijn er ook enorm veel gitaarplaythroughs van ’t nummer online gekomen. Super vet om te zien!

‘Invasion’ was een grote verrassing voor me en ik denk dat het daardoor de perfecte single is, omdat het zo anders is dan de rest van de plaat. De teksten lijken ook iets duisterder te zijn geworden. Wat kun je me over de tekstuele punten van ‘Virus’ vertellen?
Thanks! Ik ben erg blij hoe dit nummer uiteindelijk geworden is, want hij is door veel verschillende versies zo geworden. De teksten op ‘Virus’ en ‘Vector’ vertellen het verhaal van de hoofdpersoon op een eerder nummer van ons ‘Cockroach King’ uit 2013’s ‘The Mountain’. Dat is altijd een nummer geweest dat boven de rest van onze nummers uitsteeg, vooral omdat ’t bomvol zit met gekke stukjes en weirde intervallen. Het nummer bevat muzikale en conceptuele thema’s waar we meer mee wilden doen, op een grotere schaal. Op ‘Vector’ hadden we ’t daarnaast vooral over psychotherapie en op ‘Virus’ gaan we dieper in op de menselijke kant van onze samenleving. De hoofdpersoon werkt zichzelf de vernieling in gaandeweg op ‘Virus’.

‘Carousel’ is een van mijn persoonlijke favorieten op de plaat, en ik vraag me echt af hoe dat nummer tot stand is gekomen, gezien het zo natuurlijk van ’t ene moment naar ’t andere vloeit, ondanks dat er echt megaveel gebeurt. Ik neem aan dat het schrijfproces voor ‘Vector’ en ‘Virus’ redelijk hetzelfde waren?
Thanks, en ja, dat klopt. Normaal gesproken neemt een van ons “de teugels” voor een specifiek nummer in handen en laat het aan de rest van de band horen wanneer het structureel goed in elkaar zit. Vanaf dat punt gaan we er als band mee aan de slag en gooien we dingen om tot het z’n uiteindelijke vorm heeft gekregen. Daar zitten natuurlijk uitzonderingen op, maar dat is normaliter hoe we tegenwoordig te werk gaan. ‘Carousel’ was een nummer waar ik mee op de proppen kwam. Hij was erg leuk om te schrijven en spelen, want het is in drop D stemming, en dat is altijd een feest om te spelen. Veel van de riffs vallen op die manier op een natuurlijke manier onder de vingers, omdat je meer kunt doen met open snaren.

Jullie hebben ‘Canary Yellow’ gekozen als een tweede single, en met z’n prachtige refrein en ballad-achtige coupletten is het een sterk contrast met ‘Prosthetic’. Het toont jullie kracht om dynamische nummers natuurlijk te laten klinken en de shift van de bridge naar dat laatste refrein werkt als een tierelier. Jullie sound is sinds de ‘Aquarius’ en ‘Visions’ dagen enorm veranderd. Is het schrijven van songs makkelijker of moeilijker geworden sinds die tijd?
Het contrast tussen ‘Prosthetic’ en ‘Canary Yellow’ is inderdaad behoorlijk, haha. Dat is ook de reden waarom we die twee als de eerste twee singles wilden hebben – het geeft een goede kijk in hoe veelzijdig de plaat is. Vroeger schreef ik alle muziek voor Haken, en tegenwoordig is die verantwoordelijkheid wat meer verdeeld in de band. Wat dat betreft heb ik het dus wat rustiger gekregen. We zijn nu allemaal volledig toegewijd aan de nummers waar we samen aan werken en komen samen tot een resultaat waar we blij mee zijn. Het voelt nu echt alsof we een soort wel-geoliede machine zijn geworden dat naar een gedeeld doel toe werkt. Tijdens onze tour met Devin Townsend hadden we ’t achterste gedeelte van de bus veranderd tot ministudio en dat was echt een heel fijne plek om te schrijven. We hebben daar de arrangementen voor de plaat afgemaakt en veel van de essentiële hooks op de plaat zijn daar ontstaan. Dit gaan we zeker nog wel eens proberen.

Ik zal niet te veel verklappen, want ik kan me herinneren hoe jullie het chiller vinden dat de luisteraar zelf dingen ontdekt in jullie muziek, maar holy shit ‘Messiah Complex’! Als epic op de plaat rust er een behoorlijke verantwoordelijkheid op dit nummer en hij zit volgepropt met hints en verwijzingen naar andere nummers, naar zowel ‘Vector’ als naar eerder materiaal. Ook dit is een van m’n favorieten. Hoe is deze tot stand gekomen, gezien het zo complex in elkaar geweven is?
Deze is al een tijdje in de maak. Ray had een aantal ideeën waar we het nummer op gebaseerd hebben. Gezien het de laatste track is voor het tweeluik dat ‘Vector’ en ‘Virus’ is, wilden we alles samenvatten in dit ene nummer, en daarom gaat het door zoveel verschillende stukken heen. We wilden veel thema’s terug laten komen zodat de luisteraar een fijn gevoel van afsluiting zou hebben. Tekstueel sluit het ook een aantal hoofdstukken af en uiteindelijk hoor je over de zelfvernietiging van de hoofdpersoon. Omdat het nummer zo lang in aanbouw was, is het ook erg lineair geworden. Het gaat een flinke pil zijn om live te spelen, maar ik kijk uit naar de uitdaging!

Er zitten zowaar blast beats in ‘The Sect’! Ik was behoorlijk weggeblazen en had niet verwacht dat Haken ooit zo heftig uit de hoek zou komen. Op ‘Vector’ waren jullie natuurlijk al een heavier weg ingeslagen dan op eerder materiaal. Betekent dat ook dat jullie invloeden zijn veranderd?
We hebben altijd naar heftigere muziek geluisterd en zijn opgegroeid met uiteenlopende zware metal, dus het is altijd wel ergens aanwezig geweest. Toen ik jong was, luisterde ik erg veel hardcore en nu-metal, en dat veranderde gaandeweg in Dream Theater en Opeth. Hoewel we vroeger wel eens wat heftigs probeerden, zijn we op ‘Vector’ en ‘Virus’ in het diepe gedoken om die stukken van ons echt vrij te laten. Gezien Haken continu evolueert, ben ik erg benieuwd waar de sound heen gaat hierna, dat kan echt overal zijn.

Volgens mij is de solo op ‘Ectobius Rex’ van jou. Jeuzus, wat een klapper! Is het schrijven van solo’s iets natuurlijks voor je, gezien ze allemaal zo goed in elkaar zitten?
Yep, dat is mijn solo. En thanks, je bent erg complimenteus, haha! Ik ben erg blij hoe die solo uiteindelijk op de plaat is gekomen. Het is een van mijn favoriete stukken van de plaat en ik wou het echt eer aan doen door er een zieke solo voor te schrijven. Dat stuk was oorspronkelijk bedoeld als laatste deel van het nummer ‘Nil By Mouth’ van ‘Vector’, maar toen we het schreven hadden we allemaal het gevoel dat er meer in zat. Het schrijven van solo’s is een proces waar ik enorm veel energie uit haal. Ik zie het echt als het schrijven van een mini compositie binnen een groter geheel. Normaal gesproken jam ik een week op een stuk van een nummer en als er iets uitspringt wat mijn aandacht trekt, werk ik vanuit daar verder. Zolang er genoeg ruimte is voor de solo, probeer ik altijd structuur en dynamiek aan te brengen.

Wat kun je me vertellen over de gear die voor de plaat is gebruikt? Ik kan me herinneren dat jullie voor ‘Vector’ Strandberg gitaren door een Peavey 5150 duwden?
Voor ‘Virus’ heb ik opnieuw mijn Strandberg gitaren gebruike. Naast mijn Boden 8-snaar heb ik ook mijn Salen 6-snaar meer gebruikt, en die had precies de goede sound voor de cleane en crunchy stukken. Dit keer hebben we de Friedman HBE versterker gebruikt. Hoewel we de punch van de Peavey allemaal tof vinden, zochten we dit keer iets minder gain. Die Friedman versterker deed het perfect. Daarvoor hebben we nog een Maxon OD808 pedaal gegooid om de heftigere stukken toch wat meer gruis te geven. Ik heb daarnaast een paar Neural DSP plugins gebruikt voor de andere gitaartones. Die gasten zijn echt leidend in het vak van versterker simulaties.

Adam “Nolly” Getgood heeft net zoals op ‘Vector’ de mix en mastering van ‘Virus’ voor z’n rekening genomen. Hoe was het om weer met hem te werken?
Nolly is een ongelofelijke eindbaas! We waren allemaal enorm blij met de mix op ‘Vector’, dus hem inschakelen voor ‘Virus’ was een no-brainer. Hij was compleet in control voor het hele mix project. Hij is naar London gereisd om de drumopnames met Ray te overzien en dat heeft ervoor gezorgd dat we de beste drumsound ooit op een Haken plaat te pakken hebben. Charlie en ik zijn naar zijn studio in Bristol gereisd om de mix verder te beluisteren. Het is altijd een heerlijk gevoel om de gitaartracks die je tot voor kort alleen maar door je koptelefoon hebt gehoord, nu eens door echte versterkers te horen dreunen! Nolly is heel chill om mee te werken en is altijd erg open voor ideeën die wij hebben. Hij heeft een mix neergezet die heerlijk open en diep tegelijk is, en die reflecteert top op onze muziek.

Heb je persoonlijke favorieten op de plaat?
‘Messiah Complex’, zeker! Die gaat zo leuk zijn om live te spelen!

Wat zijn een paar albums die je recentelijk veel hebt geluisterd?
Ik ben Jacob Collier’s werk opnieuw aan het bestuderen, nu dat zijn nieuwe album bijna uitkomt. Zijn geniale composities en ideeën blijven mega inspirerend. Ook heb ik veel Elbow en GoGo Penguin geluisterd omdat ik ze eigenlijk live zou gaan zien rond deze tijd. Natuurlijk gebeurt dat nu niet vanwege de lockdown, maar ik hoop ze alsnog snel te kunnen zien!

Nogmaals mega bedankt voor je tijd, Richard. Is er nog iets dat je wilt zeggen ter afsluiting?
Jij bedankt, en ik hoop dat iedereen het naar z’n zin gaat hebben met ‘Virus’!