Lords of Metal
Arrow Lords of Metal

Edellom

 

David Nardya: “De voorkant stelt mijn verhaal voor: de Black Sorceress die danst in het woud. De achterkant stelt Maria’s verhaal voor: een seriemoordenaar die zich probeert te verstoppen voor zijn demonen.”
Edellom bracht in november van dit jaar hun geweldige debuutalbum ‘Sirens’ uit en plaatste zich daarmee duidelijk en vol overtuiging op de kaart van interessante doom bands. Wat bijna tien jaar geleden begon als een eenmans-project is nu een volwaardige band. Wij spraken met oprichter David Nardya over de ontwikkeling die de band ondertussen heeft ondergaan en uiteraard over wat een prachtig album als dit inspireerde.
Bart Meijer Ι 22 december 2019

Ik was verrast door ‘Sirens’, het geluid is zo vol en compleet. Hoe is het album ontvangen tot nu toe?
Ten eerste: bedankt voor dit interview en je positieve woorden! Het album krijgt erg goede reacties en we hopen uiteraard dat dit en de videoclip zoveel mogelijk mensen bereiken.

Ik heb nog niet de kans gehad naar ‘Long Lost Suns’, jullie album uit 2016 te luisteren. Dit was een demo?
Het was inderdaad gewoon een demo, ja. We wilden iets de wereld insturen zodat mensen naar ons konden luisteren en ons leerden kennen. Dus we schreven een aantal nummers en gingen de studio in. Ik zie het niet als een album, maar meer als een verzameling liedjes. Als we het over Doom metal hebben: de nummers zijn vrij lang. Vandaar dat dit album ook zo’n lengte heeft.

Hoe heeft Edellom zich, vergeleken met ‘Long Lost Suns’ tot aan de release van ‘Sirens’, ontwikkeld?
Ik hoopte er op dat jij mij dat kon vertellen! Ik denk dat we ons nu meer aangetrokken voelen tot een donkerdere atmosfeer en zwaardere muziek. Minder Gothic, meer Black Metal. Een ander verschil is dat nu niet alle nummers alleen door mij geschreven zijn. Voor de demo heb ik bijna alles geschreven, met hier en daar een uitzondering, en de meeste teksten werden geschreven door onze vorige gitarist. Voor ‘Sirens’ was dit een totaal ander proces.

‘Sirens’ is een erg krachtige titel, vind ik. Het roept wilde beelden op van verleiding en verraad. Waarom deze titel?
Het album bevat twee verschillende verhalen. Het één is geschreven door mij, het andere door Maria (die vocalen doet). We hebben onafhankelijk van elkaar een thema bedacht en hier over geschreven, maar als we er op terug kijken zien we dat het iets gemeen heeft. Beide verhalen behandelen een gevaarlijke relatie waarin één kant uiteindelijk sterft. Dus, de associatie die we er gelijk mee hadden was dat van een sirene, die zeemannen naar hun dood verleidde.

‘Sirens’ vertelt over een sombere, giftige relatie tussen een man en een vrouw. Zware maar realistische materie. Kun je ons meer vertellen over dit idee?
Als je het goed vindt spreek ik alleen voor mezelf. Mijn thema was geïnspireerd door folklore en mythes, dus het woord “realistisch” is niet echt van toepassing. Uiteraard zijn er mensen die blindelings hun leven wijden aan degene waar ze van houden en daarbij waarschuwingen en tekenen negeren. In mijn verhaal realiseert de hoofdpersoon zich dit op een gegeven moment en confronteert hij degene voor wie hij is gevallen.

De nummers lijken te gaan over de verheerlijking van één persoon binnen een relatie, ten koste van de ander. Niet bepaald een gezonde relatie, maar wel een verleidelijke. Zoiets creëert een aura van veiligheid en comfort. Wat inspireerde deze nummers?
Zoals ik al zei is mijn kant van het verhaal geïnspireerd door folklore en mythes, zoals Herr Mannelig (een Zweeds ballade), andere Scandinavische verhalen en Griekse mythologie.

Enig advies voor mensen die zich aan de giftige kant van deze verbinding bevinden?
Je bent niet alleen. Wees niet bang om om hulp te vragen en de relatie te beëindigen. Als je in een relatie zit waarin er misbruik van je wordt gemaakt, realiseer je dan dat het niet zal stoppen totdat je opstaat en zelf wegloopt.

Edellom begon als een soloproject in 2009, en heeft zich ontpopt tot deze geweldige Doom-entiteit. Wat zorgde ervoor dat deze band veranderde van een eenmans-iets tot een ware band?
Nogmaals dankjewel! Ik had altijd al het idee dat dit een volwaardige band moest zijn, maar kon simpelweg niet de juiste personen vinden om muziek mee te maken toen ik de band stichtte. Rond 2012-2013 vond ik eindelijk wat spelers en toen werd het project een band.

Veel bands hebben tijd nodig om hun eigen geluid te ontwikkelen. Ik hoor een heleboel verschillende dingen als ik naar jullie muziek luister en jullie hebben het geluid tot iets geweldigs weten te maken. Hoe noem je dit geluid en hoe is het ontstaan?
Het is een resultaat van de combinatie van het materiaal dat we gebruikten, de studio waarin we opnamen en natuurlijk het mixen en masteren. We ambieerden om een enorm geluid te maken, iets dat zwaar en donker is en ook in staat om onze lichtere kant te versterken. Wat invloed en stijl betreft probeerden we de muziek waar we graag naar luisteren te combineren met de muziek die we wilden maken. Ik vind het fijn te horen dat het bevalt.

Één van de karakteristieke dingen van jullie muziek is de combinatie van duivelse, mannelijke vocalen met bijna engelachtige, vrouwelijke. Het is perfect, vooral op een album als ‘Sirens’. Hoe kwamen jullie achter de kracht van deze combinatie?
Nou, het was niet helemaal onze eigen uitvinding. Bands als Draconian en Paradise Lost deden het al lang voordat wij het deden en daar hebben we zeker inspiratie uit gehaald. We zijn van plan op deze manier door te blijven gaan, met een aantal toegevoegde concepten en ideeën, maar ik kan op dit punt niet meer vertellen.

De cover, getekend door Khaos Diktator, is echt fantastisch. Het is donker, simpel en iconisch. Wie heeft dat bedacht en hoe staat het in relatie tot het materiaal op ‘Sirens’?
We hebben dit samen bedacht in een poging beide verhalen te combineren in één tekening. We hadden verschillende versies en ideeën maar uiteindelijk hebben we voor deze gekozen. We konden ons geen betere cover wensen, Khaos Diktator heeft een geweldig resultaat geleverd. De voorkant stelt mijn verhaal voor: de Black Sorceress die danst in het woud. De achterkant stelt Maria’s verhaal voor, een seriemoordenaar die zich probeert te verstoppen voor zijn demonen.

Hoe is het om een (doom) metalband te zijn in Israël?
Over het algemeen is het niet makkelijk om een metalband te zijn in Israël. Doom metal, en met name Gothic Doom metal, is niet bepaald populair en het is moeilijk om een nieuw publiek te bereiken. Maar we doen ons best en gaan gewoon door.

Hoe is de scene daar? Ik ken maar een paar Israëlische bands, en natuurlijk Dana International.
Haha, Dana is een gerespecteerd popmuzikant. De Israëlische muziekscene is moeilijk, maar zijn ze dat niet allemaal? Als ik het vergelijk met het verleden zijn er nu véél meer plaatselijke metalbands dan toen. Er is elke week tenminste één optreden in Tel Aviv, en dat is fantastisch. Je kunt gewoon de bands opzoeken met wie we ooit het podium deelden, de meeste van hen hebben liedjes online staan. Ga ze beluisteren!

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe veelzijdig en mooi ‘Sirens’ is. Wat zijn jullie volgende plannen en hoe groot is de kans dat Edellom in Europa gaat optreden?
Wederom bedankt voor je woorden, het is hartverwarmend. Ik hoop dat we snel de studio weer in kunnen duiken en meer muziek kunnen maken. Wat betreft Europa, we willen daar echt zo snel mogelijk heen en uiteindelijk zal dat ook gaan lukken. Het hangt vooral af van de plaatselijke vraag en touring mogelijkheden.

Als er iets is dat je nog kwijt wil is dit je kans!
Nogmaals bedankt voor dit interview en de goede woorden. Het betekent veel voor ons. Volgens mij hebben we het niet over onze video ‘To Darkness I Fall’ gehad. Het is het laatste nummer op ons album en we hebben er veel moeite in gestoken. We hopen dat iedereen het gaat bekijken! We hopen snel meer nieuws te hebben om met iedereen te delen. Tot die tijd – hou het metal!!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.