Het nieuwe Dawn Of Solace album ‘Waves’ komt maar liefst veertien jaar na het debuut uit. Wat was destijds de reden dat er nooit een opvolger kwam voor ‘The Darkness’?
Er waren problemen met het label. Toen het eerste album uitkwam, liep alles in feite mis. Ik trachtte onder dat contract uit te komen. Ik had ook al een ander label dat de band wou tekenen. Ik heb hen zelfs aangeboden om te betalen om mij te laten gaan, maar uiteindelijk eindigde alles in de rechtszaal in Spanje, want het was een Spaans label. Zij wilden de band niet loslaten en ik wou op een andere manier verder, dus was er geen andere keuze dan stoppen met de band. Het label ging zes jaar geleden failliet en toen heb ik de eigenaar gemaild en gevraagd of de band nu vrij was en dat bevestigde hij. Vervolgens had ik weinig tijd om aan een nieuw album te werken, wegens drukke activiteiten met Wolfheart, maar nu is ‘Waves’ eindelijk klaar. Maar de labelperikelen waren de hoofdreden voor de lange afwezigheid.

Met Dawn Of Solace creëer je eerder kalme, melancholieke en doomachtige muziek, in tegenstelling tot de melodieuze death metal van je andere bands, zoals Wolfheart. Wat is je affiniteit met deze meer sensitieve stijl?
Dat is één van de redenen waarom ik behoefte had om muziek te maken die wat trager, doomy en melancholiek is, zelfs niet echt metal. Geen blastbeats, geen snelle stukken, geen death metal grunts als zang. We deden wel 140 shows met Wolfheart in tien maanden tijd nadat ‘Constellation Of The Black Light’ uitkwam. Wat mij betreft leek het alsof dat het enige was dat ik deed. Death metal spelen was mijn dagelijkse routine geworden en toen die tourcyclus voorbij was, had ik het wel even gehad met snelle metal en grommende zang. Ik had echt iets totaal anders nodig en Dawn Of Solace was een totale ander avontuur voor mij. Bovendien had ik het echt gemist om met Mikko te werken.

Ja, hem als zanger bij Dawn Of Solace leek me heel belangrijk voor jou…
Het was vele jaren geleden dat we samengewerkt hadden, maar ik ben een groot liefhebber van zijn stem en het is echt een toffe gast, dus was het fantastisch om in de mogelijkheid te zijn om met hem te werken. Zijn stem brengt mijn muziek echt naar een nieuw, hoger niveau. Met Wolfheart heb ik die optie niet, omdat ik daar zing, maar dit voegt een nieuwe dimensie toe, omdat Mikko niet zoals ik zingt. Ik weet niet wat andere mensen ervan denken, maar volgens mij is zijn stem met mijn muziek echt een goede combinatie.

Is Mikko al die tijd actief gebleven in de muziekscène of heb je hem moeten porren?
Ja, in Finland heeft hij een band, genaamd Kaunis Kuolematon. Ze zijn niet zo bekend, maar ze maken heel mooie muziek. Mikko is altijd actief gebleven in muziek, ze spelen soms ook wel shows. Ze zingen in het Fins en het is niet zo gemakkelijk om dan buiten Finland naam te maken. Meestal is het dan ook zo dat je op een Fins label zit en wanneer dat label alleen gespecialiseerd is in de Finse markt dan wordt het een ware uitdaging om het buiten die grenzen te maken. Ook al zijn ze nog zo goed, meestal beperkt de bekendheid en het optreden zich dan tot Finland. Er bestaat geen manier om daar onder uit te komen.

De songs die nu op ‘Waves’ beland zijn, waren die al eerder geschreven of is alles eerder van recente datum?
Ik heb de songs vorig jaar geschreven en de meeste songs werden zelfs geschreven vlak voor of tijdens de opnamen. Al het materiaal is supernieuw. Ik had al wat ideeën voor een tweede Dawn Of Solace album in 2007 en 2008, maar door die problemen met dat label en het vooruitzicht dat de band niet verder kon, heb ik die ideeën toen gebruikt voor het eerste Black Sun Aeon album ‘Darkness Walks Beside Me’ (2009). In zekere zin ging Black Sun Aeon verder met wat Dawn Of Solace achterliet. Dat was toen het vervolg op Dawn Of Solace. Dat is ook één van de redenen waarom ik Mikko als zanger wou. Hij deed de zang op die Black Sun Aeon albums en dat was in mijn gedachten de tweede versie van Dawn Of Solace. Wanneer ik een nieuw Dawn Of Solace album zou maken zonder Mikko voelde dit voor mij aan als achteruitgang, een gemis.

Maar je nodigde ook zanger Lars Eikind uit voor één nummer, een zanger die we ons ook nog herinneren als één van je cleane vocalisten destijds. Hoe gaat het daarmee?
Heel goed. Hij heeft een prachtige performance neergezet in ‘Choice’. Ik hou echt van zijn stem. In feite klinkt het meer als een Before The Dawn song, zeker omdat het ook eerder een uptemposong is in vergelijking met de andere songs op het album. Het nummer doet me denken aan vroegere Before The Dawn albums, toen hij nog lid was van de band. Ook van deze connectie hou ik, het maakt de cirkel compleet, de band met het verleden.

En om het helemaal compleet te maken heb je ook Jukka Salovaara uitgenodigd, de vroegere gitarist van Dawn Of Solace. Hij is te horen in twee songs…
Ja, in feite hoor je twee sologitaristen op het album. Er is Jukka die ook te vinden was op het debuut in 2006. Het is bijzonder fijn om hem er ook weer bij te betrekken, het is in zekere zin de brug van het verleden naar de toekomst. Maar je hoort ook gitarist Danny Tunker die de solo’s gespeeld heeft op ‘Lead Wings’ en ‘Ashes’, beide singles van dit album. Toen we met Omnium Gatherum en Wolfheart toerden in Europa, was hij de sessiegitarist in Nothgard, de support act. We kwamen heel goed overeen en ik hou van zijn stijl van spelen, evenals van zijn persoonlijkheid. Ik vind dat hij heel goed past op het album.

Is er een song waarover je wat meer wilt vertellen omdat ze speciaal is?
Dan denk ik aan ‘Lead Wings’ want dat was de eerste song die ik schreef voor het album. Toen ik de song schreef, wist ik nog niet dat dit een Dawn Of Solace song zou worden. Ik had een week studio geboekt om te werken aan nieuw Wolfheart materiaal en wat demo opnamen te maken, maar ik had ook andere ideeën en wou die ook uitproberen om al die tijd in de studio optimaal te benutten. Toen heb ik ook Dawn Of Solace materiaal opgenomen, namelijk ‘Lead Wings’ en ‘Ashes’. Ik had er vier songs opgenomen en toen ik er thuis naar luisterde, realiseerde ik me dat deze voor Dawn Of Solace geknipt waren en dat de tijd rijp was om een tweede album te maken. ‘Lead Wings’ is dus de oorzaak dat alles terug begonnen is.

Hoe ben je bij het Noble Demon label terecht gekomen?
Dat was een interessant verhaal. Ook andere labels hadden interesse en ik was daarmee aan het onderhandelen, toen ik vernam dat Patrick Walch – die er de digitale verkoop 12 jaar voor zijn rekening nam – weg was gegaan bij Nuclear Blast en zijn eigen compagnie had opgericht. Een poosje daarna zond hij me een email en bood zijn diensten aan. We begonnen er over te praten – het duurde wel een half jaar om alles door te nemen en te plannen –  en tegen die tijd was er ook het Noble Demon label. We hebben er zo lang over gepraat dat ik me realiseerde dat hij, als persoon, wellicht de beste keuze was om mee in zee te gaan. Volgens mij zien ze een album niet enkel als een product. Voor mij is dat in ieder geval heel belangrijk. Mogelijk doen echte businessmannen het financieel beter, maar voor mij is het belangrijker om te weten dat de mensen daar zijn voor de muziek en niet voor het geld. Toen hij het label oprichtte en zelf voorstelde om een contract te tekenen, zag ik geen redenen meer om nog verder met andere labels te onderhandelen. Ik had immers al zoveel met Patrick gepraat dat het was alsof ik al op zijn label zat, dat contract tekenen was enkel nog een formaliteit. Het was een goed teken dat de samenwerking zo spontaan en ongedwongen verliep dat het zelfs geen business leek.

Zijn er plannen om live te spelen met Dawn Of Solace?
Ja hoor. Blijkbaar gaan we dit jaar vijf shows spelen. We gaan spelen op twee festivals in Finland, een keer in Zwitserland en twee shows in Rusland, in Moskou en in St. Petersburg. Ik vrees dat ik niet veel meer tijd ga hebben om shows te doen met Dawn Of Solace vanwege het nieuwe Wolfheart album dat in april uitkomt. Wolfheart is nu eenmaal de tourende band bij uitstek, terwijl Dawn Of Solace alleen speciale concerten doet als het zo uitkomt.  Hier hebben we geen druk om de band constant te laten touren. Ik tour heel graag met Wolfheart, dat zeker, maar twee bands hebben die constant op pad zijn, dat zou teveel worden.

Kunnen we optimistisch zijn en hopen op een derde album ooit voor Dawn Of Solace?
Ja hoor, ik sta zelfs al zo ver dat de studioplanning klaar is voor het volgende album, maar dat is vooral omdat ik nu mijn schema met Wolfheart ken tot januari 2021. Om het mogelijk te maken om een volgend Dawn Of Solace album te doen, moet ik mijn voorbereidingen erg vroeg plannen waar er plaats is in de agenda. Nu dat ik geen problemen meer heb met labels en alles in gereedheid gebracht is om ook live te spelen, zal er zeker een derde album komen. Het zou me groots verwonderen als het album volgend jaar niet zou uitkomen. De studiotijd die ik daarvoor geboekt heb is al op het einde van dit jaar.

Wanneer jullie optreden, ga je dan gitaar spelen of drummen, want op het album doe je veel?
Ik ga drums spelen. Ik wil hierbij op de achtergrond blijven, ik wil me verschuilen achteraan op het podium, zodat de andere gasten eens het showbeest kunnen uithangen. Het lijkt me leuk om eens niet zelf in het midden vooraan te staan. Ik heb me trouwens nooit een entertainer gevoeld en soms is het zelfs een beetje onplezierig voor mij om in de spotlights te staan. Ik ga die plaats achter het drumstel heel leuk vinden, achteraan op het podium.

Wat kan je vertellen over het artwork?
Ik ben zeer close met de Griekse grafische artiest, Nikos Stavridakis van VisionBlack. Nikos deed ook de twee eerdere Wolfheart albums en ook nu voor het nieuwe album, dat is dus al het derde Wolfheart album dat hij doet en ook allerlei merchandising, zoals T-shirts, posters en banners. Ik werk heel graag met hem. De chemie tussen ons is prima. Als het op het begrijpen van de muziek en het grafisch aspect aankomt, is hij heel flexibel. Hetgeen ik enorm apprecieer, want zoals nu, Dawn Of Solace is maar een kleine band. De schema’s zijn strak en de verdienste is niet groot. Hij past zich aan deadlines aan. Ik kan eerlijk gezegd wel een beetje chaotisch zijn om mee te werken. Ik ben een echte artiest, zou je kunnen stellen (grinnikt). Ik ben niet zo goed met schema’s, ik ben niet goed met deadlines, soms ligt de focus veel te veel op de muziek zelf in plaats van aan de tijd te denken als er iets moet gedaan of afgeleverd worden aan het label. Vandaar dat het heel praktisch is om een stipte grafische artiest te hebben. Die samenwerking met hem is echt leuk en ik vind de cover van Dawn Of Solace echt fantastisch. En wat me er ook aan bevalt: hij is een Griek en ik ben een Fin. We leven in twee verschillende culturen. Wat ik hem ook vertel over wat ik graag op de cover zou hebben of wat ik visueel in gedachten heb, hij zal altijd met iets anders komen vanwege onze andere achtergrond. Hij brengt altijd wel iets exotisch in het geheel, hetgeen altijd een verrassing voor mij is. Hij doet nooit exact wat ik hem vertel. Vanuit zijn wereld heeft hij een andere benadering en dat vind ik een goede combinatie.

Jullie hebben zelfs al drie video’s gemaakt! Heb je daarvoor ook een vast mannetje?
Ik maak al mijn video’s met één man. Zijn naam is Valtteri Hirvonen. Hij is de cameraman van alle Wolfheart video’s, alle Dawn Of Solace video’s, de meeste Before The Dawn video’s en alle video’s van Black Sun Aeon. We werken dus al heel lang samen. Eerlijk gezegd zou ik niet met iemand anders willen werken, want nogmaals… ik schat de chemie tussen beide artiesten echt op waarde en als je dezelfde visie hebt, dan is dat heel waardevol. Ik zou niet graag met mensen werken die het enkel als werk zien. Ik stel het echt op prijs als er ook vriendschap bestaat tussen ons beide. Het is zoveel fijner om aan iets te werken met mensen die je apprecieert.

Allez, je hebt een tof team rond jou…
Dat is het, geen medewerkers, maar een team. Dat is het woord. Soms ben ik enthousiaster over met wie ik ga samenwerken dan over het werk zelf. Natuurlijk ben ik altijd opgewonden over bezig zijn met muziek en video’s, maar met iedereen in mijn bands ben ik nu ook goed bevriend. We gaan deze week trouwens ook twee muziekvideo’s opnemen voor Wolfheart. Eenzelfde periode van drukte als bij Dawn Of Solace staat me nu ook te wachten met Wolfheart.

Als je nog iets kwijt wil, mag jij afronden…
Na deze enorme vertraging in alle activiteiten, is Dawn Of Solace eindelijk terug en er gaat weldra veel meer nieuwe muziek uitkomen. Het gaat niet meer zo lang duren voor er een volgend album komt.