Zoals je in mijn review kunt lezen was ik best onder de indruk van jullie nieuwe album ‘The Makeshift Conqueror’, maar echt bekend met de band was ik nog niet. Kun je iets vertellen over de geschiedenis van Burden Of Life? 
We bestaan nu ongeveer vijftien jaar en hebben zover vier studio albums gemaakt en één EP. We hebben in al die jaren best een groot aantal live shows gedaan, we hebben geweldige mensen en bands leren kennen en zijn niet alleen gegroeid als band maar ook als individuen. We proberen onszelf steeds opnieuw uit te vinden en voorbij de vastgestelde grenzen te groeien.

Wat is een ‘Makeshift Conqueror’ eigenlijk?
Een Makeshift Conqueror is een persoon dat tegen zijn problemen vecht en daarbij steeds improviseert. Er is geen masterplan voor de oplossingen, hij lost zijn problemen pas op als ze komen. De gewoonte om zaken niet te plannen leiden vaak tot situaties waarin het beter geweest zou zijn als hij vooraf over de mogelijkheden had nagedacht. Meestal komt hij er wel uit, maar vaak ook niet en dat leidt dan weer tot meer ellende.

Op welke manier wijkt dit album af van jullie voorgaande cd’s?
Zoals gebruikelijk voor ons, hebben we deze keer dingen gedaan die we niet eerder deden. Denk daarbij aan een Bossa Nova sectie, of een stukje drums & bass. Over het geheel is dit album meer gevarieerd dan ons oudere werk. Daarnaast bevat ‘The Makeshift Conqueror’ meer cleane zang dan vorige albums. Al zijn de grunts niet helemaal weg natuurlijk.

Gaan je ‘The Makeshift Conqueror’ ook op vinyl uitbrengen?
Helaas, niet in de nabije toekomst. Maar we houden het in het achterhoofd. Wie weet later nog eens.

Toen ik het CD boekje las, viel me op dat jij alle muziek componeert, alle teksten hebt geschreven, hebt gezongen, gitaar gespeeld en het album ook produceerde. Ik kan je met recht ‘Mister Burden of Life’ noemen, haha. Wat is de invloed van de andere bandleden op de muziek van Burden of Life en wat was de rol van co-producer Hubi Hofmann?
Iedereen in de band mag en kan zijn zegje doen, hoor. Zeker waar het de keuze van de songs aangaat of de arrangementen ervan. Wat er meestal gebeurt is dat ik een kale versie van een nieuw nummer aan de jongens presenteer. Dat is dan nog meestal zonder zang en teksten. Als iedereen het een goed nummer vindt, nemen we het mee de oefenruimte in en gaan we er als band mee aan het werk. Dan kan het dus best zo zijn dat er in de arrangementen wat verandert, of in een melodie. Als we gaan opnemen heeft iedereen ook nog de vrijheid om zijn eigen partij naar eigen inzicht te veranderen, als het maar goed is voor het nummer. De ene doet dat graag, de ander blijft graag bij de oorsprong. Dat is voor iedereen weer anders. Dat laatste geldt overigens alleen voor de solo’s. Hubi was in eerste instantie onmisbaar als het gaat om de techniek, wat daar weet ik geen moer vanaf, hahaha. Maar hij deed ook suggesties wat betreft het songmateriaal. Het mooie van hem is dat hij de muziek kan bekijken vanuit het artistieke oogpunt. Verder kon hij er erg goed mee omgaan als wij één van zijn suggesties niks vonden, haha.

Ik heb Opeth genoemd als referentie voor jullie muziek, zeker als het gaat om de melancholie. Kun je je daar in vinden? Noem eens een band die verder van invloed is geweest op jullie muziek?
De vergelijking met Opeth snap ik wel. Alleen al de ontwikkeling die Opeth doormaakte van erg heavy death metal band naar een meer progressieve rockband, gewoon omdat ze daar zin in hadden, is een enorme inspiratie als het gaat om je eigen grenzen verkennen bijvoorbeeld. Ze denken buiten de platgetreden paden en dat is iets wat wij ook graag willen doen. Andere acts die daar heen goed in zijn? Between The Buried and Me, Devil Townsend, Dream Theater en uiteraard Queen en Pink Floyd. Of Kansas. Verder inspireren sinds mijn tienerjaren bands als Iron Maiden, Metallica maar ook Dark Tranquility en (de vroege) Children Of Bodom me enorm. Die gasten hebben allemaal op hun eigen manier een stempel gedrukt op de manier waarop wij onze muziek maken.

Het nummer ‘Trust My Own Heart’ is een prachtige heavy piano ballad op het nieuwe album, een duet met zangeres Luisa Funkenstein. In de credits bedank je haar voor het jou helpen met het leren kennen van andere muziek dan epische heavy metal. Wat is het verhaal achter dat verhaal? 
Luisa is een onwijs talent, niet alleen een goede zangeres maar ook een meer dan uitstekend songwriter. Ze is een goede vriendin van ons, we kennen elkaar al minstens tien jaar. Een paar jaar terug vroeg ze me om haar te helpen met het schrijven en arrangeren van een paar liedjes en toen het tijd was om die tracks live te spelen vroeg ze me om haar daarbij te begeleiden. Als gitarist, toetsenist en ik mocht ook wat achtergrondzang doen. Ik nam die kans met beide handen aan want ze is een topmens en haar muziek is geweldig. Het is evenwel totaal andere muziek als ik met Burden Of Life maak maar zij heeft me wel op andere sporen gezet wat dat betreft. En daar ben ik haar dankbaar voor.

Het artwork van de CD ziet er prachtig uit en wijkt af van de standaard death metal hoezen die je vaak ziet. De portretten van de bandleden in het CD boekje zijn ook prachtig gemaakt. Ann-Kathrin Müller heeft in mijn ogen prachtig werk geleverd. Hoe ben je met haar in contact gekomen en hoe zijn jullie tot dit concept gekomen? 
Annka kennen we ook al een tijd, ook onze vorige plaat ‘In Cycles’ heeft zij helemaal voorzien van het artwork, van voor naar achteren. Ze vertelde toen al dat ze het zo leuk had gevonden, dat ze ons volgende album ook graag wilde doen. Ze had daar toen al ideetjes voor. Dus toen het tijd werd om met nieuw artwork te komen voor ‘The Makeshift Conqueror’ hoefde ik niet lang na te denken over wie dat moest gaan doen. We hebben haar met opzet geen enkele instructie gegeven. Wel gaf ik haar wat ruwe mixen van de nummers en alle teksten, dat wel. Ze kwam zelf met het hele concept voor het artwork, prachtig gedaan inderdaad. Ik vind het zelf ook erg mooi geworden allemaal. Dus zo is het gegaan, er zat dus geen groot masterplan achter, haha. Ik vind het zelf altijd wel mooi als de luisteraar zelf een verhaal bij het artwork kan verzinnen overigens. Ik zou het ook niet allemaal willen uitleggen als ik dat zou kunnen.

In een normale wereld, vrij van Corona, spelen jullie dan regelmatig live? Wanneer kunnen we Burden of Life in Nederland verwachten? 
O, ja, we houden ervan om op te treden. We hebben echter voor dit album alleen nog onze traditionele pre-release show kunnen doen in onze thuisstad. Hopelijk kunnen we later dit jaar, als die hele pandemie onder controle is, de schade inhalen wat optreden betreft. We hopen dat we dan ook in Nederland kunnen spelen, natuurlijk!

Heb je nog iets tegen de lezers van Arrow Lords of Metal te zeggen?
Beste lezers! Bedankt voor de interesse in Burden Of Life! Als je nieuwsgierig bent geworden naar ons nieuwe album, check het vooral uit. Je kunt op de hoogte blijven via onze Facebook en Instagram pagina’s. Eén voordeel bij deze rotsituatie is dat jullie misschien meer tijd hebben om nieuwe bands te checken en we zouden vereerd zijn wanneer Burden Of Life één van die bands zou zijn!