Blood Incantation
Paul Riedl: “Het album is een puzzel die moet opgelost worden.”
Blood Incantation is een band die heel wat in hun mars heeft. Na een gestage opbouw door middel van enkele demo’s en een EP verscheen in 2016 hun debuut ‘Starspawn’. Al snel kreeg de band het label cosmic death metal toebedeeld en verwierven ze een cult status. Op het nieuwe ‘Hidden History Of The Human Race’ worden nu alle remmen losgelaten en zorgt hun drang tot vernieuwing voor een frisse wind in het death metal landschap. Door een lange tour met Immolation waren ze niet zo gemakkelijk te bereiken, maar uiteindelijk slaagde ik er toch in op zanger/gitarist Paul Riedler aan de lijn te krijgen.
Koen de Waele Ι 5 november 2019
Hallo Paul. Jullie hebben juist een toer van bijna twee maand afgewerkt met Immolation. Hoe was het?
Fantastisch. Heel veel plaatsen gezien en toffe mensen leren kennen. Nu is het eventjes heel erg druk. Ik ben momenteel bezig met spullen van het hotel in onze bestelwagen te laden. We zitten in Portland – Maine. Er staat 2000 mijl (3288 km) voor de boeg om terug thuis in Denver te raken. De komende drie dagen zitten we dus in de auto.
Dit interview gaat vooral over jullie nieuwe album ‘Hidden History Of The Human Race’. Een titel met heel wat mogelijke interpretaties. Wat is het juiste verhaal erachter?
Dat is juist de bedoeling van het concept en de titel. Dat het vatbaar is voor heel wat verschillende interpretaties. We willen het onderbewustzijn van de luisteraar stimuleren. Fans kijken naar het artwork en proberen de boodschap erachter te begrijpen. Het aansporen van de mentale synopsis van mensen die het trachten te begrijpen. Wat gaat er om in hun geest? Hoe verloopt de esoterische samenhang? Het antwoord willen erop willen we niet geven. Eigenlijk weet ik dat zelf niet. Luisteraars moeten het zelf ontdekken en ons komen vertellen. Het album is een puzzel die moet opgelost worden.
De meeste bands vertellen hun verhaal door middel van de teksten. Bij Blood Incantation echter is de muziek de dominerende factor en zijn de teksten ondergeschikt. Is jullie verhaal zo makkelijker te vertellen?
Dat muzikale heeft toch mijn voorkeur. Ik ben zowel gitarist als zanger, maar ik hou veel meer van de gitaar. Eigenlijk zouden we het prima vinden om alleen muziek te spelen en de zangpartijen te laten voor wat ze zijn, echter dan zou iedereen maar klagen dat het death metal aspect ontbreekt want zonder die grommende zangpartijen is het geen death metal. “Ik hou van death metal voor zijn teksten” hoor ik soms. Wel, luister dan naar pop nummers. Vier eenvoudige drumpatronen en heel veel zang. We zijn meer voor het muzikale landschap. Al die progressieve jaren zeventig bands zoals Pink Floyd hebben dat mentale landschap kunnen creëren. Je laat je eigen gevoelens en emoties toe en je hebt er de ruimte voor. Als noodzaak omdat we een death metalband zijn, gebruiken we vocals, maar de riffs en de muziek zijn veel belangrijker. Moesten we nummers spelen van twintig minuten zonder zangpartijen, zouden sommigen het volhouden. Anderen gaan dan terug afhaken. Het moet nu eenmaal brutaal zijn. Het is ook veel gemakkelijker om muziek te maken zonder zangpartijen. Als ik dan al iets schrijf, wil ik dat mensen zich afvragen waarover ik schrijf.
Er staan slechts vier nummers op het album met heel wat variatie. Hoe moeilijk was het schrijfproces voor dit album?
Heel moelijk. Al sedert ‘Starspawn’ uitkwam, zijn we op de baan. We deden al elf tours voor deze band. Elk lid maakt dan nog eens deel uit van andere bands die ook op toer gaan. Ik schat dat we de afgelopen vier jaar elk al twintig keer getoerd hebben. Dat maakt het repeteren en de tijd ervoor vinden niet zo eenvoudig. Juist voor dat ‘Starspawn’ uitkwam, was er geen kat die zich interesseerde voor de band. We hadden alle tijd van de wereld om de juiste riff te zoeken en uit te dokteren waar we met onze muziek naartoe wilden. Nu komen we thuis van een toer met enkel wat tijd om eens te soundchecken en we moeten alweer vertrekken. Het nummer ‘’The Giza Power Plant’ dateert al van 2013. Dat was na onze tweede demo. De oorspronkelijke bedoeling was om het te gebruiken in een split album. De andere band gaf echter forfait. Het nummer paste niet echt in het concept van ‘Starspawn’ en dus al jaren in de kast met het oog op een volgend album. Het laatste nummer met de lange titel ‘Awakening From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul)’ is ook al twee jaar terug geschreven. We hebben er wel zeven verschillende versies met geprobeerd. Het einde verschilde telkens. Live konden we het maar tien minuten spelen want het was niet af. Ook van opener ‘Slave Species Of The Gods’ waren de eerste riffs al geschreven in 2016. Het klonk helemaal anders en eigenlijk niet zo goed. Enkele delen ervan werden terug ingespeeld maar dan heel wat sneller. In 2016 lukte dat nog niet zo goed. Nu spelen we technisch veel beter en lukte het wel. De eigenlijke opnames voor het album duurden maar enkele maanden. Het hele schrijfproces zes jaar. Maar dat komt voornamelijk door al dat toeren. Als je de tijd bekijkt dat we er effectief aan gewerkt hebben, komen we uit op drie jaar.
Na het debuut ‘Starspawn’ verliep alles heel erg snel. Jullie kregen zelfs de status van een cult band. Wordt de druk om nog een beter album te maken dan niet te groot?
Er was niet echt een gevoel van stress of druk aanwezig, maar we wisten al van bij aanvang dat het excentrieker en obscuurder moest zijn. Ook dat brutale aspect moest aanwezig zijn. Sommigen vinden ons enkel goed op onze demo’s en EP’s en haten onze albums. Anderen vinden dan juist de albums goed en niet de periode ervoor. Het tweede album moest dan ook iets geks en experimenteel worden. We wilden iets nieuws brengen. Dus zeker geen ‘Starspawn’ deel twee. In alles wat de band doet, willen we een stap naar boven zetten. Dat lukt ook door zoveel te toeren. We spelen steeds beter en een pak technischer.
‘Inner Paths (To Outer Space) is een van de betere nummers die ik al gehoord heb. Het is atmosferisch, psychedelisch en lekker brutaal op het einde. Annti Boman van Demilich is korte tijd te horen op zijn zang. Waarom heeft hij dit gedaan en niet jijzelf?
Ik hou niet echt van zingen. Het nummer is overwegend instrumenteel waarbij Annti op het laatste stuk een heel langgerekte grol laat horen. Het nummer drijft vooral op de alom aanwezige riffs. Het was al van tijdens de demo versie dat we enkel een grol gebruikten. Annti was beschikbaar en zag het wel zitten. Hij nam verschillende versies op en daarvan kozen we de beste. De teksten werden bewust heel beperkt gehouden.
De video van het nummer is prachtig. Het lijkt wel op een hypnotiserende mind machine waar je naar kijkt.
Bedankt voor het compliment. Het was een of andere Brit die hem gemaakt heeft. Wat vrienden van mij kenden hem. Zijn video’s vonden we wel goed. Ik heb de man nooit ontmoet maar stuurde een lange mail met alle details die we wilden hebben. Het moest futuristisch zijn maar ook wat gedateerd. Een van die toekomstbeelden die je in de vroege jaren negentig erover had. Iets zoals een videogame of screensaver uit die jaren. We wilden het nummer als eerste op de plaat zetten. Maar tijdens de pre-orders begonnen er toch wat mensen te morren. Uiteindelijk hebben we het dan maar verplaatst als eerste nummer van de B-kant. Heel die B-kant is experimenteler dan de A-kant. De respons erop was toch wat verschillend. Heel wat mensen houden ervan, anderen vinden het dan niet goed maar de video is heel geslaagd. We wilden ons bewust onthouden om zo een typische video te maken van een band die speelt.
Het genre death metal bestaat ondertussen dertig jaar. Heel wat bands blijven echter dezelfde paden bewandelen. Blood Incantation laat toch een frisse wind waaien met hun cosmic metal.
Die benaming is er eigenlijk een beetje als fun gekomen. We zijn vier mensen die houden van muziek. Death metal bestaat dertig jaar en we wilden niet hetzelfde doen als al die andere bands. Heel wat albums bevatten elementen waar we van houden, maar andere albums laten altijd hetzelfde geluid horen. Het is pas sedert ons debuut dat mensen naar onze albums luisteren. Alle voorgaande albums die we met deze band of met andere bands hebben opgenomen, bevonden zich in het black metal, death metal, blast metal en doom metal genre. Als je naar Blood Incantation luistert, hoor je al die verschillende stijlen door elkaar. Vijftien jaar geleden was mijn gitaarspel veel beperkter en primitiever. Nu weten we hoe het moet.
Ik kan me goed voorstellen dat heel wat liefhebbers van psychotrope middelen ook fan zijn.
Ja zeker (lacht). Mensen komen na een optreden bij ons en zeggen: “Ik had paddo’s genomen en naar jullie album geluisterd. Man, ik zag het hele universum passeren.”
Hoewel jullie steeds bekender worden, blijft het nogal kalm op jullie sociale media pagina’s. Is dat een bewuste keuze?
Dat is mijn persoonlijke keuze. Ik moet er niet echt veel van weten. In 2004 kwam ik op MySpace met heel wat foto’s. In 2007 heb ik dat allemaal gewist. In het huidige tijdperk, wordt internet dagelijks gebruikt maar het is niet mijn stijl. Toen ik in de muziek terecht kwam, werden er nog tapes uitgewisseld met de post. Platen werden gekocht. Het geld stak je in een omslag en stuurde je op. Streaming bestond nog niet. Mijn label werkte exclusief met mailorder en dat vond ik prima. Ik zat diep in de underground scene zodat ik het internet zelfs niet leuk vond. Tegenwoordig worden heel wat bands beoordeeld op het aantal likes dat ze hebben. Dat gaat er bij mij niet in. Moest het internet uitvallen, het zou me echt niet kunnen schelen. Er bestaat ook nog een leven naast het internet. Nu hebben we wel onze eigen Facebook pagina. Die werd opgericht door een fan. Maar er kwam zoveel op, dat we besloten de pagina over te nemen om er toch nog wat controle over te hebben. De beheerder/oprichter was hiermee akkoord en liet het over aan ons. Niet dat we zoveel posten. Voor mij telt enkel de muziek.
De hoes van Bruce Pennington is een prachtig werk. Hij heeft zoveel goede tekeningen gemaakt. Waarom juist de keuze voor deze?
We gebruikten voor de EP ‘Interdimensional Extinsion’ ook al een werk van hem. Zijn stijl is niet te evenaren. Niemand kan dat. Zeker niet met al die moderne spullen. Dit artwork was de beste tekening van hem die ik al gezien heb. Het is misschien een alien op een planeet. Of misschien wel de aarde. Is het wel een alien of een voorganger van de mens? Of is het een beeld van de mens hoe we gaan evolueren? Je kan er zoveel vragen over stellen. Maar toen we het werk zagen, wisten we onmiddellijk dat het dit moest worden. Ik heb Bruce wel al eens een tape gestuurd. Hij is een oudere man uit Groot Brittannië die nog nooit van death metal had gehoord. Ik twijfel of hij een fan is van onze muziek. Maar hij is in elk geval trots dat een band zijn tekeningen gebruikt.
Dit is ook jullie eerste album dat verschijnt via Century Media.
Eigenlijk komt het nog steeds uit via ons vroegere label Dark Descent Records. Dat was het enige label waarbij we zelf de rechten op onze albums konden behouden. Dat was een voorwaarde die we stelden. Century Media brengt het uit omdat ze zo een enorm wijdverspreid netwerk hebben en goede promotie leveren. We zien wel hoe het loopt. Het album is momenteel nog niet uit. We zijn al drie keer op toer geweest in Europa en hoorden er dat onze albums moeilijk te verkrijgen waren. Via Century Media, gaat het geen probleem meer zijn om het te vinden en te kopen.
Afsluiter ‘Awakening From The Dream …’ is een prachtig epos van maar liefst achttien minuten lang. Is er live plaats om er een stuk van te improviseren en wat te jammen?
Met dat nummer kunnen we niet echt improviseren. We moeten het spelen zoals het is. En geloof me, dat is geen sinecure. Maar we zijn als band veel gegroeid. Heel wat van onze oudere nummers spelen nu vlotter en veel sneller. Momenteel zijn we al volop aan het plannen om komende zomer wat festivals te doen en daarnaast clubshows. Ook Europa staat op de planning. Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.