Intense is een Engels vijftal rond gitarist Nick Palmer en zanger Sean Hetherington dat als eerste activiteit de EP ‘Dark Season’ op haar naam heeft staan. Dat was alweer in 1997. Daarna volgde een aantal demo’s waarna pas in 2004 een volledig album werd uitgebracht: ‘Second Sight’. In 2007 volgde het album ‘As Our Army Grows’ en vier jaar later ‘The Shape Of Rage’. Na negen jaar is er de opvolger ‘Songs Of A Broken Future’.

Zoals de titel doet vermoeden is het een somber album geworden. Tekstueel in ieder geval. In elk nummer, of het nu gaat om ‘End Of Days’ (de eerste track), ‘I Agonise’ of ‘The Tragedy Of Life’, de insteek is somberheid en het verliezen van vertrouwen. Muzikaal gezien is Intense een heavy metal band die geïnspireerd is door de NWOBHM periode maar zeker ook uit de hedendaagse metalscene ideetjes opdoet. Saxon en Nevemore zijn twee groepen die de band zelf aanhaalt als inspiratie en daar kan ik me wel in vinden. Enerzijds komt dat doordat af en toe meezingbare refreintjes opduiken (luister maar eens naar het ‘we fight, we unite’ refrein in ‘Head Above Water’). Anderzijds wordt er heel flink doorgebeukt in een nummer als ‘Stand or Fall’. De tracks hebben allemaal een kop en een staart, zijn slim opgebouwd, wisselen van tempo en kennen prima spel. Zo start de titeltrack als een pianoballad maar ontwikkelt zich als een lekkere metalbeuker met flitsende solo’s. In de vorm van ‘Until the Memories fade’ staat er ook een ballad op het album. Sommige tempowisselingen en (twin) leadgitaarwerk van Palmer en medegitarist Dave Peak doen aan Iron Maiden denken in hun beste periode. De productie is ook uitstekend te noemen. Hetherington zingt zijn partijen bovendien vol overgave en doet qua techniek niet onder voor bekendere collega’s in het genre. ‘Songs Of A Broken Future’ is een prima gelukt album!