In 2017 verscheen het zelf-getitelde, 5 nummers tellende debuut van Infidel Reich. Dat was en is een prima plaatje. Nu hebben de heren een eerste volledig album uit dat weer gevuld is met “working class death metal”. Ik zou het zelf niet meteen als death metal willen categoriseren. In feite is het een soort van mengeling tussen metal en punk. Bands die een grote invloed hebben op Infidel Reich zijn onder meer Venom, Carnivore en Motörhead. Dat betekent ook dat je geen hoogstandjes moet verwachten. Het is rechttoe rechtaan muziek die vrij simpel klinkt maar daardoor wel makkelijk aanslaat.

Zelf vind ik het niet heel spannend klinken. Daar is het me té eenzijdig voor. Qua teksten levert dit Amerikaans/Nederlandse collectief wel wat meer spanning. De heren hebben een broertje dood aan politieke correctheid en extreem links gedachtengoed. Ze kaarten bijvoorbeeld het recht om wapens te dragen aan in ‘Gunzilla’s Stand’. Dit is slechts één van de onderwerpen waarover Infidel Reich een mening heeft. Op het afsluitende ‘Hymn To Victory’ horen we een flinke groep zangers die een steentje bij hebben gedragen. Van Kam Lee tot Stephan Gebédi en van Dave Ingram tot Aad Kloosterwaard. Ik gaf al aan dat ik niet heel erg onder de indruk ben, maar ik kan me heel goed voorstellen dat jij dat misschien wel bent. Mijn advies is dus om vooral even goed te luisteren.