Op en top drone doom is wat de Finse heren Sarvet en Sorkat van Hirveä op ‘Tuska Ja Pakokauhu’ ten gehore brengen, met in 41 minuten slechts twee nummers genaamd ‘Tuska’ en, jawel, ‘Pakokauhu’. Ik heb toch maar even Google Translate op de albumtitel losgelaten aangezien mijn Fins niet verder rijkt dan wat Finse kennissen die in Utrecht wonen. Wat daar uit kwam? ‘Tuska Ja Pakokauhu’ betekent dus “pijn en uitputting”. Opener ‘Tuska’ kenmerkt zich door pijnlijke getormenteerde klanken die door je ziel snijden. Ja, dat nummer doet z’n naam dus eer aan. Zal ‘Pakokauhu’ dat ook doen? De 21 minuten die dat nummer duren zijn inderdaad een uitputtingsslag voor de ongeoefende luisteraar en ook wel voor iemand die op zich wel raad weet met drone doom. Niks mis mee, natuurlijk. ‘Tuska Ja Pakokuahu’ doet z’n naam eer aan en laat je als luisteraar gepijnigd en uitgeput achter. Ik zeg het niet vaak, maar dit is toch echt wel een album voor de geoefende liefhebber.