De nieuwe Duitse band Hiraes blijkt alle leden van het in 2020 ter ziele gegane Dawn Of Disease te herbergen minus zanger Tomasz Wisniewski. Dit stelden we vast met enige verbazing, want in het najaar van 2019 hadden we nog een gesprek met gitarist Lukas Kerk – en ook voor Hiraes is hij de hoofdcomponist – terwijl hun laatste album ‘Procession Of Ghosts’ best een voltreffer was. Geen vuiltje aan de lucht, zo leek het toen. Nog geen jaar later viel het doek.

Hiraes presenteert zich nu als female fronted band met zangeres Britta Görtz (Critical Mess, ex-Cripper). Gelukkig is er muzikaal niet veel veranderd, want de band speelt nog steeds een uiterst melodieuze vorm van death metal en Britta gromt, brult en schreeuwt als haar mannelijke evenknieën. Als we naar het debuutalbum ‘Solitary’ luisteren is er dan ook veel gelijkenis met Arch Enemy toen Angela Gossow daar nog achter de microfoon stond. Een pluspunt is dat de band nog steeds sterke songs schrijft, veelal met herkenbare refreinen die blijven hangen.

De opbouw van opener ‘Shadows Break’ is imposant en episch tot men losbarst met vinnig gitaarwerk en ruwe zang. De zwevende leads (en ook keyboards soms) vormen de kers op de taart in ‘Under Fire’ en het snelle, overdonderende ‘Grain Of Sand’. ‘1000 Lights’ is eerder mediumtempo – met enige orkestrale arrangementen – en vanaf dan zijn er meerdere songs die de springerige loopjes van Amon Amarth in het gitaarwerk etaleren. Nu en dan gaat de voet even van het gaspedaal, zodat je geboeid blijft luisteren, al blijkt Britta wel in elke song op eenzelfde manier ruw uit de hoek te komen. Enkel enige vervorming op de stem in ‘Strangers’ brengt een voorzichtige variant op dat vlak. Vanwege het uitstekende, soms zwevende en dikwijls meanderende gitaarwerk, doet de stijl ook denken aan bands als Insomnium en Dark Tranquility. Het is fair dat de band koos voor een andere naam om deze nieuwe start te benadrukken, maar wie vroeger hield van Dawn Of Disease, zal zich ook geen buil vallen aan ‘Solitary’ van Hiraes. Iets meer afwisseling in de zangpartijen zal het op volgende albums alleen nog beter maken.