Kijk, je hoeft er natuurlijk geen hogere wiskunde voor gestudeerd te hebben om te begrijpen dat een plaat met de titel ‘#13’ het inmiddels dertiende full-length album van de Zwitserse melodieuze rockers Gotthard is. Gelukkig heeft men het gebrek aan originaliteit in de album-titel niet doorgetrokken in de dertien aanwezige nummers, want die zijn op een enkeling na allemaal weer prima te verteren en laten horen dat Gotthard nog steeds tot de prominente bands in het melodieuze metal-genre behoord. ‘#13’ is inmiddels al weer de vierde plaat met zanger Nic Maeder achter de microfoon en net als op voorganger ‘Free’ is hij weer bijzonder overtuigend bezig. Natuurlijk ontbeert hij de charismatische uitstraling die de helaas veel te vroeg overleden Steve Lee in grote getale bezat, maar als zanger heeft hij zijn weg inmiddels wel gevonden in de band.

Als we eens beginnen met de enkeling in het song materiaal die mijns inziens niet van het hoge kwaliteitsniveau is als de overige twaalf nummers, dan is dat dan toch de redelijk saaie eerste single ‘Missteria’ dat ik zelfs na vele luisterbeurten nog niet echt op waarde weet te schatten. Daartegenover staan echter voldoende kwaliteitsnummers die ervoor zorgen dat ook deze ‘#13’ een plaat is waar je als liefhebber van klassieke hardrock met heerlijk gitaarwerk en prima vocalen niet omheen kunt. Luister maar eens naar de lekkere opener ‘Bad News’, ‘Every Time I Die’, Another Last Time’ of ‘Rescue Me’ en je zult het met me eens zijn dat Gotthard nog steeds weet hoe ze een goed nummer moeten schrijven.

Zelfs de Abba cover ‘S.O.S.’ is absoluut de moeite van het beluisteren waard en als zodanig past deze eerste cover met Nic Maeder in de gelederen naadloos bij eerdere geslaagde covers zoals ‘Mighty Quinn’, ‘Hush’ en ‘Come Together’. Gotthard was voor mij altijd de beste band die Zwitserland te bieden had en eigenlijk bevestigt deze ‘#13’ dat statement alleen maar. Wederom een heerlijk album van deze Zwitserse rockers!