Het Finse Flagg, een nieuw black metal soloproject van jawel, muzikant Flagg komt op de proppen met debuutplaat ‘Nothing But Death’ en dat zullen we geweten hebben! Flagg, bassist bij Annihilatus, waar Jerry Kurunen aka Rauta, de bekende vlogger, ook deel van uit maakt, heeft maatje Tyrant opgetrommeld om de zang te verzorgen op deze ‘Nothing But Death’. Maar wat heet verzorgen? De brulboei van Infernarium, Malum en Kalmankantaja krijst zich op krankzinnige wijze doorheen het album.

Van beschaafdheid is hier hoegenaamd geen sprake. Vanaf de eerste noten worden we bovendien platgewalst door retesnelle black metal met weinig ruimte voor interpretatie. Uitzinnige blastbeats, stormachtige tremolo picked riffs, overstemt door de maniakale gezangen van Tyrant zijn de ingrediënten voor nummers als ‘Destroy, Desecrate’, ‘Nothing But Death’, Burning Sky…en euh, zowat het hele album. In ’Dark Clouds Gathering’ weet men meer gevoel te leggen en dat zegt me meer dan die onbeschofte barbaarsheid, al is de ouderwetse, soms Noors aandoende zwarte herrie zeker niet mis. Het is één en al hel en tijdens de tragere stukken kan de nihilistische miserie helemaal inzinken. Heel lang kunnen we echter niet genieten van de gevoeligere kant van Flagg. In ‘Burning Sky’ gaat men gewoon verder met het vergruizen van alles wat los of vast staat, net als in ‘Abomination’, al is er nog wel enige zin voor melodie te ontwaren, en ‘Apex Predator’. Met deze titel kan je niets anders verwachten dan woeste, bloeddorstige agressie en dat is wat we krijgen ook. Het neigt soms wat naar war metal en ook de productie gaat die kant uit, met het rommelige kluwen van riffs, al zit het geluid van de bas wel goed. Af en toe schroeft men toch eens terug en met name tijdens afsluiter ‘Towards Emptiness’ komt dit het best tot uiting. Hierin breekt men alles op een meer sfeervolle manier af.

‘Nothing But Death’ werd reeds opgenomen in 2019 en later opgepikt door Purity Through Fire, het Duitse label dat wel vaker gaat winkelen in Finland, zie bands als Malum, Goats of Doom, Antimateria en eerder Wyrd en Kalmankantaja op het rooster. Ook ondergrondse talenten als Mavorim, Sarkrista, Greve en Vananidr vonden hun weg naar het label. Wie fijngevoeligheid of goed uitgewerkte arrangementen zoekt en melodie boven agressie verkiest, heeft deze review in ieder geval voor niets gelezen.