De titel ‘The Complete Woes’ doet vermoeden dat dit een verzamelaar is. Welnu, ‘The Complete Woes’ is wat ik ‘een dwingende compilatie’ zou noemen. De eerste drie songs komen van de EP ‘A Triad Of Incomplete Woes’ die in 2019 werd uitgebracht, maar al lange tijd helemaal uitverkocht is. De drie laatste songs werden nooit eerder uitgebracht. Als ware fan ga je dan toch maar terug de hele meuk aanschaffen, omdat je dat nieuw werk wilt horen. In deze optiek is deze redenering echter overdreven, want het gaat hier om een obscuur eenmansproject van ene R. die dan nog het liefst op de achtergrond wil blijven en verwijst naar zijn muziek om meer te weten te komen.

Wat we wel weten is dat Fields Of Mildew in 2015 werd opgericht en sindsdien EP’s uitbracht vol muziek en teksten, geïnspireerd door Teufelsmoor, een streek ten noorden van het Duitse Bremen waar R. zich laat inspireren door de onherbergzame regio met de aanvankelijk harde en onvruchtbare grond. Het leven van zij die daar in de 19^e en 20^e eeuw trachtten te overleven was de inspiratiebron voor de eerste drie EP’s, nu trekt zich dat verder open naar de verhalen die de ronde doen en de sagen van deze streek. Menselijke tragediën en duister bijgeloof creëren nummers waarin zowel wanhoop als hoop aanwezig is, als ware het de donkere en heldere kant van ons bestaan.

Je merkt het al, dit is een mijmerende plaat. Maar dark folk wordt wel geapprecieerd door metal fans, vandaar dat we af en toe ook dit genre een kans geven. In zes introspectieve songs schept R. een kalme, maar emotioneel rijke sfeer. De begeleiding van zijn warme stem is minimalistisch, te weten gitaar en soms enige percussie. ‘Saudade’ is instrumentaal en barst van weemoed. Als een beschouwende woudtroubadour zingt R. met omfloerste stem in ‘Nostalgia’ en ‘Fog’, titels die zo al verlangen en een zekere wazigheid oproepen. ‘A Nether World’ is muziek voor als de schemering valt, met erg mooie heldere gitaarklanken die weids uitwaaieren over het moerassige achterland. Verwacht geen metal, maar relaxte muziek van een dromerige dichter die muziek maakt om je aan te koesteren tijdens koude winternachten, wanneer de open haard ten slotte dooft en een koude rilling je doet beseffen dat het tijd is om je over te geven aan Morpheus. Wel is en blijft 31 minuten kort voor een CD.