De symfonische power metalband Fairlyand heeft altijd een warm plekje in mijn power metal hartje gehad. Het laatste album, het door mij grijsgedraaide ‘Score To A New Beginning’, stamt alweer uit 2009 en ik had de hoop al opgegeven dat er ooit nog een vervolg zou komen voor deze Franse band. Toetsenist en bandleider Philippe Giordana blijkt echter een doorzetter, hij heeft niet alleen de Italiaanse Wind Rose zanger Francesco Cavalieri, maar ook violiste/fluitiste Camille Dominique gestrikt voor het vierde album wat nu eindelijk uitkomt. Dus als donderslag bij heldere hemel is daar verdorie ineens een nieuw Fairyland album! ‘Osyrhianta’ is de naam, een referentie naar het zelf opgetuigde fantasieland Osyrhia. Momentje, ik dans even drie keer de kamer door, ben zo terug!

Zijn we weer, luisteren maar. Vanaf het lekker over-the-top intro ‘The Age Of Birth’ is de band direct weer uit duizenden herkenbaar. Voor wie het nog niet weet, Fairyland is een Franse band, maar je krijgt je power metal niet Italiaanser dan dit! Wie bekend is met ‘Score To A New Beginning’ en zijn voorgangers zal de composities van toetsenist Francesco direct herkennen bij het snelle ‘Across The Snow’. De teksten zijn weer te cliché voor woorden, maar muzikaal is het weer om van te smullen. De koortjes zijn met zanger van figuurlijk formaat Francesco nog beter dan op de vorige albums en ook de toegevoegde waarde van de violiste is duidelijk te horen. ‘The Hidden Kingdom’ houdt de snelheid goed vast en de band bewijst hier met een gitaar/keyboard duel in de solo de ongeschreven regels van het genre te respecteren. Op ‘Eleandra’ zorgt gastzangeres Elisa C. Martín (Dark Moor) voor een prettige afwisseling met haar klare en rauwe Battle Beastige stemgeluid. ‘Heralds Of The Green Lands’ brengt de invloed van Francesco duidelijk mee, vervang de tekst door wat gravende dwergen en het had zo op een nieuw album van Wind Rose gezet kunnen worden. Het meest opvallende stuk is toch wel ‘Mount Mirenor’, een ruim zeven minuten durende instrumentale score. Hoewel het goed te horen is dat de orkestraties toch wel voor een deel uit de computer komen, weet Camille hier te stralen in alles wat ze bespeelt. Traditioneel als op een Fairyland album is het instrumentaal de opmaat voor het epos. Dit keer met de titel ‘Of Hope And Despair In Osyrhia’, een stuk wat langer is dan voorgangers als ‘Score To A New Beginning’ en ‘The Story Remains’, maar zich prima staande houdt naast deze andere grootse composities. De afsluitende ballad ‘The Age Of Light’ is net zo traditioneel het zwakke punt op het album, en zorgt ervoor dat de cd toch wat flets aan zijn einde komt.

Niet alleen is er de enorme boost door het feit dat deze cultband eindelijk weer terug is. Dit album waarmee Fairyland terugkomt is een gedenkenswaardig stuk werk en plaatst zich met fier rechte rug tussen die drie andere cultklassiekers uit het eerste decennium van deze eeuw. Alle fans van Italiaanse power metal als Rhapsody, Ancient Bards en Thy Majestie kunnen zich verheugen, de onbetwist beste niet-Italiaanse symfonische power metal band is back!