Ik hou van conceptplaten. Bij de fabricage van een conceptplaat is vaak net even meer aandacht besteed aan de teksten, de onderlinge verbinding van de songs en  aan de verpakking van het product. De Tsjechische band Ereley besloot na hun debuut ‘Katharsis’ (2015) te gaan werken aan een heus conceptalbum dat nu verschijnt onder de titel ‘Diablerie’, dat zoveel betekent als zwarte magie. Het concept waar het op het album echter allemaal om draait is het goede en het kwade in de mens: je wordt geboren met een schone ziel die gedurende je leven zwart(er) gekleurd wordt.

Voor een progressieve metalband als Ereley is het een dankbaar onderwerp. Mede daardoor is het album een stuk donkerder uitgepakt dan het debuut, maar deze stijl past absoluut bij de formatie. Ereley klinkt op ‘Diablerie’ alsof ze hun stijl gevonden hebben: er wordt strak en vol zelfvertrouwen gemusiceerd. Ereley neemt je op dit album mee in een progmetal werkstuk dat af en toe doet denken aan Opeth (ten tijde van ‘Ghost Reveries’). Zware en rustige passages wisselen elkaar af, net als cleane zang en grunts. Gitaren klinken soms als enorme muren en op andere stukken weer als akoestisch getokkel. Toetsen worden ingezet om massieve koorpartijen te produceren, maar ook om een pianosolo toe te voegen. Zanger/gitarist LR verzorgt zowel de cleane zang als de grunts en doet dat op een uitstekende manier. Zijn zangstem heeft wel wat weg van die van Mikael Akerfeldt waarmee de Opeth link nog eens onderstreept wordt.

Wat niet iedere band in dit genre kan, heeft Ereley wel onder de knie: een sfeer neerzetten die je als luisteraar direct aan de muziek bindt. Luister maar eens naar de opener (ook de eerste single) ‘Diablerie’ of ‘Flames of Deliverance’, dat met bijna acht minuten het langste nummer is van dit album. Het eigenzinnige hoesontwerp is van de tekenares Denisa Růžičková en maakt deze verrassend goede release compleet. ‘Diablerie’ van Ereley is een aanrader voor liefhebbers van progressieve metal voor wie Opeth te soft is geworden.