Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Cvlt Ov The Svn – We Are The Dragon
Napalm Records
Release datum: 7 mei 2021
“Men kleurt braaf binnen de lijntjes van het gothic rockgenre, zodat dit een weinig verrassende release is, maar wat men voor ogen had heeft men wel met smaak en kennis van zaken aangepakt. Vol zondig genoegen predikt men dan ook een soort escapisme dat kan aanspreken in deze duistere tijden.”
7.6/10
Vera Matthijssens I 27 april 2021

De Finse dark occult rockers van Cvlt Ov The Svn hebben de ambitie om een zweem van mystiek en tastbaar gevaar in de rockmuziek terug te brengen. In die optiek kunnen we blijven gissen naar de bezetting, alleen het brein achter dit initiatief blijkt begonnen te zijn als drummer in een black metal band. Hier houdt hij zich echter bezig met behoorlijk vlotte gothic rock songs – allen compact van aard – met gewild lugubere teksten waarin flirtend met decadentie.

Inspiratie komt zowel van hardere bands als Type O’Negative en Turbonegro als van de synth pop van Roxette in de jaren tachtig. Vandaar dat we ook wel eens aan andere Scandinavische bands in dat genre denken, zoals Deathstars en The 69 Eyes. Wel klinkt de zang wat dunnetjes en eenzijdig in vergelijking met die bands. Vervormde knekelzang, verstaanbaar, maar met opzet morbide. Eerder bracht men als singles de songs ‘Twilight’, ‘The Pit’, ‘Whore Of Babylon’ en ‘Luna In The Sky Forever’ uit en alle vier treffen we ze hier ook aan op dit debuutalbum.

Maar het startsein wordt gegeven met de melodieuze gitaarpartijen, zekere weemoed en verstaanbare creepy zang van ‘We Are The Dragon’, een van de eerste songs die door deze Finnen werd geschreven. Vlotjes met een catchy refrein en dat geldt voor vele songs. De eerste nummers zijn ook eerder slepend, badend in zwarte romantiek. ‘Hellbound’ is sneller, maar erg poppy. Clichés uit het genre worden zonder schroom aangewend, zoals de pompende new wave bas of lagen keyboards (‘The Murderer’). Een van de favorieten is het van zwaardere gitaren voorziene ‘I’m Gonna Find Out’, ook vanwege de theatrale dramatiek en het licht epische karakter. Luchtig is dan weer ‘Luna In The Sky Forever’, doet zelfs een beetje aan Human League denken. Men kleurt braaf binnen de lijntjes van het genre – met als enige uitzondering het gitaarwerk in ‘Whore Of Babylon’ dat knipoogt naar black metal – zodat dit een weinig verrassende release is, maar wat men voor ogen had heeft men wel met smaak en kennis van zaken aangepakt. Vol zondig genoegen predikt men dan ook een soort escapisme dat kan aanspreken in deze duistere tijden.