Het Australische duo Cult Of The Night had hun debuutalbum ‘Dance Of The Witches’ net zo goed ‘Met Cult Of The Night terug in de tijd’ kunnen noemen. De ‘band’ heeft zich niet alleen zwaar laten inspireren door eighties heavy metal, speed- en thrash metal, maar waant zich echt in die periode. De platenmaatschappij noemt het een ‘full lenght’ maar mijn promo kent slechts vijf tracks met een gemiddelde duur van rond de drie en een halve minuut. Meer een EP dus.

Laten we met de productie beginnen. Die is bagger en niet van deze tijd. ‘Dance Of The Witches’ klinkt zoals de eerste Venom LP’s en de eerste albums van Running Wild en Sodom. Dat geeft wel een beeld. De nummers worden aan het einde van de tracks op een vreemde manier weggedraaid. De zanger van Cult Of The Night heet ‘Penetrator’ en de gitarist ‘Aaron Axe Attack Maniac’. Nou, dan weet je het wel ongeveer. Aaron en Penetrator weten best wel hoe het in de tachtiger jaren werkte in metal land. Op origineel bedachte (not!) nummers als ‘Maniac Killer’ en ‘Metal Strike’ (hoe kom je erop?) weten ze de sound van destijds prima te benaderen. Als je niet beter wist zou je denken te maken hebben met een onontdekte demo uit die tijd. Op het titelnummer wordt Tom Araya nog even schaamteloos geïmiteerd.

Als je een fan bent van een bepaalde muziekstroming snap ik volledig dat het leuk is om op dezelfde manier als je idolen te werk te gaan en daar veel plezier uit te halen. De opnames ook releasen is een tweede. ‘Dance Of The Witches’ voegt helemaal niets toe verder. Als je zin hebt in een lekker potje rammelende heavy metal uit de tachtiger jaren zou ik eerder aanraden om een oud Venom of Slayer album op te zetten. ‘Dance Of The Witches’ lijkt me alleen interessant voor familie, vrienden en bekenden van Penetrator en Axe Attack Maniac om in de kast te hebben staan.